{{جعبه اطلاعات افراد نظامی |نام فرد = ابراهیم زهدی |تصویر = |توضیح تصویر = |ملیت = ایرانی |شهرت = |دین و مذهب = مسلمان، شیعه |تولد = [[بجنورد] ، خراسان |شهادت = 1364/12/04 |وفات = |مرگ = |محل دفن = |مفقود = |جانباز = |اسارت = |نیرو = |یگانهای خدمت = |طول خدمت = |درجه = |سمتها = |جنگها = |نشانهای لیاقت = |عملیات = |فعالیتها = |تحصیلات = |تخصصها = |شغل = |خانواده = }}
خاطرات
روزهای اول ازدواجمان بود که روزی پیکر مطهرشهیدی را به روستا آوردند به اتفاق ابراهیم شاهد و نظاره گر مراسم تشیع و تدفین این شهید بودیم . در همین هنگام آقای زهدی به من گفت: " آیا روزی می رسد که جنازة مرا هم مثل همین شهید به روستا بیاورند . " یک روز به آقای زهدی گفتم : شما که همیشه در عملیاتها شرکت می کنید خطرناک است گفت : اولاً اگر انسان اجلش برسد و بخواهد بمیرد هر جا که باشد رفتنی است پس ای کاش شهادت نصیب ایشان شود اگر لایق باشم شهید می شوم من به شما توصیه می کنم بعد از من فرزندانم را همانند بچه های امام حسین (ع) تربیت کنی و خود همانند زینب (س) زندگی کنی .[۱]