شهید ولی باقری صحرا گرد

به خاطر دارم قبل از به شهادت رسیدن دوستم ولی باقری صحرا گرد، یک شب خواب دیدم که ایشان با همان لباس های پاسداری در حالی که یک دست وی هم قطع شده بود و آستینش باد می خورد و لبخندی بر لب داشت، از ایشان سئوال کردم که چرا نمی آیی و خبر از خانواده ات نمی گیری، ولی گفت: نگران من نباشید، ان شاء الله چند وقت دیگر می آیم تا این که مدتی از خوابی که دیده بودم گذشت که یک روز خبر شهادت وی را برایم آوردند(قربان محمد حقیقی) به خاطر دارم زمانیکه من به همراه برادرم ولی باقری در تهران مشغول کار بودیم و وقتی می خواستیم به قوچان برگردیم از آنجایی که ایشان به نظافت و وضع ظاهری اهمیت می داد رو به من کرد و گفت : حتما موهایت را کوتاه کن چون خیلی بلند است و باید مثل بچه ی مسلمان و مودب بود و با وضع آراسته وارد روستا شد(مراد علی باقری صحرا گرد).^[۱]

1. ↑ سایت یاران رضا