شهید : غلامعلی (شاه میرزا) زارع
فرزند : غلامحسین
عضو : سرباز وظیفه
تاریخ تولد : ۶/۹/۱۳۴۱
محل تولد : معز آباد گورگیر
تاریخ شهادت : ۷/۱۱/۱۳۶۲
محل شهادت : جبهه شرهانی
عملیّات : ——
محل دفن : گلزار شهدای امامزاده عقیل (ع) – خرامه
زندگی نامه
شهید غلامعلی زارع در خانواده ای بسیار فقیر و مستضعف به دنیا آمد وی بعد از گذراندن چندین سال از عمر شریف خود در میان محرومیت ها به سنین دبستان رسید و دوران ابتدایی را با رنج و سختی های فراوان در حالی که جزء شاگردان ممتاز بود در روستای خود گذراند و پس از آن دوره راهنمایی را تا دو سال در خرامه گذراند ولی به علت کمبود امکانات مالی نتوانست ادامه تحصیل دهد و با وجود این که در تعطیلی ها ودیگر مواقعی که برایش پیش می آمد به کارگری می پرداخت ولی باز ناچار شد که تحصیل را رها کند و به کارگری و کشاورزی دائم بپردازد تا بتوانند امور زندگی خود و خانواده اش را بگذراند و زندگی او چنین ادامه پیدا کرد تا این که در اسفند ماه ۱۳۶۱ راهی خدمت مقدس سربازی شد و نزدیک یک سال خدمت کرد و در مرداد ماه ۱۳۶۲ یک بار از ناحیه پشت ، به شدت مجروح شد و با روحیه عجیبی اصلاً به خانواده خود اطلاع نداده بود و پس از این که در بیمارستان اهواز بهبود یافته بود دوباره به جبهه می رود ودر آنجا فرماندهان با اجبار اورا به مرخصی می فرستند و پس از چند مرتبه دیگر که به جبهه رفته وبه مرخصی باز می گردد سرانجام در آخرین بار به نقل از دیگر سربازان این روستا و همسنگرانش که با هم بودند و نقل می کردند در ساعت ۱۰ صبح روز ۷/۱۱/۱۳۶۲ در شهربانی واقع در جبهه های جنوب به دست مزدوران بعثی بر اثر ترکش خمپاره ۶۰ به درجه رفیع شهادت نائل می گردد . خصوصیات شهید غلامعلی زارع : وی دارای اخلاقی پسندیده و نیکو بود که نتیجه چنین اخلاقی طبعا رفتار خوب و شایسته می باشد . ای چنین اخلاقی باعث گردیده بود که مردم از دیدن ایشان خوشحال و دلگرم شوند . خانواده و مردم از ایشان راضی بودند به طوری که اخلاق و رفتار این شهید گرامی زبانزد خاص و عام بود . ایشان معتقد و پایبند به اعتقادات مذهبی و دینی بودند و به آن ها بسیار اهمیت می دادند و در مراسم های مذهبی حضور فعالانه داشتند و دوستان خود را نیز به انجام چنین کارهایی مخصوصا نماز و روزه سفارش می کردند . ایشان شهادت را آرزویی دست نیافتنی می پنداشت و همیشه از خداوند داشتن چنین مقامی را آرزو می کرد و در مورد جبهه و جنگ نیز می گفتند : ما نباید این جبهه ها را خالی بگذاریم زیرا فرمان امام است و رهنمودهای امام برای ما دعایی شفا بخش است .
منبع [۱]