شهید فرزاد ندایی

شهید فرزاد ندایی تاریخ تولد :1348/12/08 تاریخ شهادت : 1372/02/01 محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه :تهران - بهشت زهرا

شهید فرزاد ندایی فرزند رحمان در تهران و در تاریخ 1348 متولد شد. او در خانواده ای مذهبی و متدین رشد کرد و فردی با ایمان و با پشتکار بزرگ شد. او تحصیلات خود را تا دیپلم تمام کرد و دانشجود نیروی هوایی بود در رشته خلبانی. او مجرد بود و در فوتبال حکم قهرمانی گرفته بوده، او در نیروی هوایی ستوان 2 دوره است و دوره پرواز هواپیمایی سی سی 7 را در تاریخ 01/06/1371 با موفقیت به پایان رسانید و سپس بر اثر بر خورد هواپیما با کوه در تاریخ اردیبهشت 1372 در شیراز به شادت رسید و اکنون در قطعه 44 بهشت زهرا دفن است

يا ايتها النفس المطمئنة ارجعى الى ربك راضية مرضية. از خون دل نوشتم نزديك يار نامه انى رايت دهرا من هجرك القيام. حرم عشق را درگه بسى بالاتر از عقل است كسى آن آستان بوسد كه جان در آستين دارد.

بسمه تعالى

همه ما به اين كه انسان از آينده خود بى اطلاع است معتقديم و ممكن است هر لحظه اجل انسان سر برسد كه ديگر مبارزه كردن با آن فايده اى ندارد من نيز وصيت خود را مى نويسم چون در اين لحظه كه روى تخت خود نشسته ام به اين موضوع مى انديشم كه هر لحظه ممكن است از اين دنيا بروم كه البته جاى ما گناهكاران در جهنم مى باشد.

من از تمامى دوستان و آشنايان و فاميل ها و به خصوص خانواده خود تقاضاى بخشش و طلب آمرزش مى كنم. از همه دوستان، بچه محل ها در تهران ـ اصفهان و شيراز مى دانم كه براى شما دوست خوبى نبودم؛ ولى به خدا قسم اگر به شما بدى كردم و يا بين من و شما ناراحتى پيش مى آمد تا مدت زيادى فكر مرا مشغول مى كرد و همواره ناراحت بودم كه چرا بايد اين طور بشود؛ ولى باز هم قسم مى خورم كه من قصد بدى كردن به هيچ كس را نداشتم و اگر كارى مى كردم كه كسى از دست من ناراحت مى شد من به عنوان و به نيت خوبى كردن آن كار را مى كردم و قصد رنجاندن كسى نبود. ولى به علت نادانى به نيت خوبى كردن ديگران را ناراحت مي كردم. شما مى دانيد كه من به رفاقت خيلى خيلى اهميت مى دهم و همواره به دنبال يك رفيق خوب و پيدا كردن دوست بودم.

در آخر يك وصيت ديگر هم دارم و آن اين است كه در مراسم ختم و شب هفت حتماً پشت بلندگو اعلام كنيد خواهشمندم هر كسى كه از من بدى ديده و يا شنيده مرا ببخشد و به خدا بگويد كه مرا بخشيده است. اين مهم شامل فرماندهان عزيز، استادان گرامى، دوستان و همكاران و تمام آشنايان مى شود و از همگى طلب آمرزش و بخشش دارم.

من مى دانم كه تا چند مدت ديگر اسم من از خيلى ذهن ها و فكرها پاك مى شود و همه فراموش مى كنند، حتى دوستان خيلى نزديكم، خوب، اين فطرت انسان هاست ولى اين پدر و مادرند كه هميشه به ياد فرزند خود مى باشند و رنج و درد مى كشند و من از پدر و مادر خود خواهش مى كنم كه به خاطر اين مسائل، زياد خود را ناراحت نكنيد و سعى كنيد بعد از مدتى فكر مرا از سر خود بيرون كنيد و جاى آن را به برادران و خواهر خوب و عزيزم بسپاريد از خداوند بزرگ طول عمر همه شماها را خواستارم و اميدوارم كه همواره از بلاها و مريضي ها دور باشيد

اگر بار گران بوديم و رفتيم اگر نامهربان بوديم و رفتيم شما با خانمان خود بمانيد كه ما بى خانمان بوديم و رفتيم فرزاد ندايى 1370/07/12 جمعه ساعت 3 بعد از ظهر..^[۱]

1. ↑ سایت شهدای ارتش