شهید مقصود هفت چشمه باقری

در هیجدهم فروردین چهل و سه از خانوادهای مستضعف و مذهبی در شهرستان آذرشهر دیده به جهان گشود از ابتدای کودکی آثار بزرگی و بزرگ منشی درچهره اش هویدا بود. از پنج سالگی نماز را مرتب بجا می آورد و هرجا که اشکالی پیش می آمد فوراً از والدین خود سؤال می نمود. او پای به کودکستان مهر گذاشت و مشغول یادگرفتن الفبای زندگی و انسانیت شد و بلافاصله بعد از یکسال دورة ابتدایی را شروع و مدت پنج سال تحصیل نموده و با موفقیت بپایان رساند دوران پر تلاطم کودکی را پشت سر نهاده و به اوج نوجوانی رسید. در این موقع ندای حق طلبانه ملت ایران تمام گسترة میهن اسلامی را درنوردیده و در آذرشهر زمزمه های انقلاب کم کم بگوش می رسید او نیز همچون سایر اقشار فعالیت و مبارزات خود را شروع نمود و با وجود سن کم توانسته بود جائی در میان بزرگان برای خود دست و پا کند. به اتفاق والدین در اکثر راهپیمائیها و تظاهرات حضور داشت. بدین ترتیب در بیست و دوم بهمن ۵۷ در درگیری با سرسپردگان نظام منحوس پهلوی در پیاده رو خیابان امام نبش کوچه جلفائی بدست این از خدا بیخبران مورد اصابت گلوله واقع و مجروح می گردد، پس از انتقال به بیمارستان آذرشهر بلافاصله به تبریز اعزام و مدت چهل روز بستری بدلیل عدم نتیجه معالجات در بیمارستان بابک در ۱۵ سالگی به درجه رفیع شهادت نائل گردید.^[۱][۲]

1. ↑ اسناد انجمن راویان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس آذرشهر
2. ↑ اسناد پیام آوران ایثار و شهادت بنیاد شهید آذرشهر

1. سازمان حفظ آثار شهرستان آذرشهر