منطقه حفاظت شده شالو و منگشت با مساحت ۱۲۹۹۱ هکتار واقع در استان خوزستان، شهرستان ایذه در سال ۱۳۷۸ حفاظت شده اعلام شد. قسمت عمده منطقه کوهستانی برفگیر و ارتفاع آن بین ۷۸۰ تا ۳۲۰۰ متر از سطح دریاست. متوسط دما و بارندگی سالیانه ۲۲ درجه سانتیگراد و ۵۵۰ میلیمتر موجب تشکیل اقلیم نیمهمرطوب معتدل در ناحیه شدهاند. رودخانه پرآب کارون در شرق منطقه جریان دارد. منطقه با پوشش جنگلی بسیار خوب و زیبا از غنای زیستی جانوری و گیاهی خوبی برخوردار است. بلوط ایرانی گونه درختی شاخص و غالب منطقه به شمار میرود. علاوه بر آن گونههای بنه، کلخنگ، انجیر و کیکم در منطقه میرویند.
گونههای مهم جانوری منطقه عبارتند از: پلنگ، خرس قهوهای، سنجاب ایرانی، کبک، تیهو، کمرکلی، سنگچشم و دارکوب.
جلوههای زیبای طبیعی، وجود رودخانه کارون در نزدیکی منطقه و راههای دسترسی مناسب، زمینه فعالیتهای گردشگری را در منطقه فراهم نمودهاند. کوهستان منگشت در شهرستانهای لردگان و ایذه، مرکب از کوههای تنوش، ناشلیل، زردحلقه، نشا، سهپران، سرچاه، قوچه، بدرنگان، برآفتاب، کله، کلمه و دوزرد قرار دارد. بلندترین قله این کوهستان سه هزار و ششصد و سیزده متر ارتفاع دارد که در ۵۵ کیلومتری جنوب شرقی ایذه و در پنجاه و دو کیلومتری گرمان و در سیزده کیلومتری شمال غربی روستای لیراب واقع شده است.
رودخانههای هلایجان، آب زردک، صیدون از دامنههای غربی، لیراب و سمه از دامنه جنوبی، خرسان و کارون از دامنههای شرقی این کوهستان سرچشمه میگیرند. بخش عظیمی از این کوهستان را جنگلهای نسبتاً انبوه پوشانیده و در انتهای آن دریاچهای به نام «بوندان» ایجاد شده است.