شهید داود شعبانلوزادی
شهید داود شعبانلوزادی
1340/06/01 تاریخ تولد : 1360/06/27 تاریخ شهادت :
محل شهادت : نامشخص محل ارامگاه : نامشخص
rId4
زندگی نامه
بسم رب الشهدا والصدیقين
وی در تاريخ، 01/06/1340 در جنوب شهر تهران، در یک خانواده کارگر و متعهد و مومن متولد شد؛ وی از دوران کودکی با بچه های محل در روزهای عزای حسینی شور و شوقی عجیبی به این خانواده عصمت و طهارت نشان می داد؛ در دوران ابتدایی و راهنمایی به ارتش عشق می ورزید و همیشه با دوستان خود در شور و مشورت بودند که حکومت طاغوت، حکومت خائنان است و با زور و چپاول مردم جامعه را در بند کشیده است تا در سال 1355 که دوستانش درباره امام صحبت می کردند و همیشه اخبار اکثر خبرگزاری های جهان را گوش می داد تا سال 1357 که وارد ارتش شد در همان سال بود که همیشه سخنان امام عزیز را از رادیو بیگانه گوش می داد تا زمانی که کشور حالتی بر علیه حکومت استبدادی گرفت و مردم هر روز به کوچه و خیابان ها می رفتند و بر علیه حکومت جبار تظاهرات می کردند.
در همان زمان بود که دوره آموزشی کادری می دید و ماموریتی بدون سلاح به او و چند تن از دوستان دیگرش دادند که مردم انقلابی را به سکوت دعوت کنند او با صحبت با دوستان خود ماهیت رژیم جبار را براي آنها افشا کرد و با این کار دوستان خود را تشويق کرد که به عنوان یک تماشاچی در صحنه حاضر شوند؛ وی همیشه از این صحنه ها فرار می کرد و به مردم می پیوست و هر وقت از آموزشی به خانه بر می گشت با دوستان خود به تظاهرات می رفتند تا بتوانند حکومت طاغوت را سرنگون نمایند.
همیشه عکس امام را در این مدت با خود همراه داشت تا زمانی که امام وارد ایران شد و می خواست از خیابان شهید رجایی به بهشت زهرا تشریف فرما شود؛ عکس خود امام را به ماشین حمل امام چسباند و وی چون یک مقلد، جان باخته، متعهد و معتقد به مکتب اسلام بود و لحظه ای در آن دوران از مردم جامعه به دور نبود، همیشه برای آگاهی و رشد اسلامی تلاش فراوان می کرد بیشتر اوقات وقت خود را با مکتب اسلام که از قم منتشر می کردند صرف می کرد و همیشه به مطالعه ي کتاب های مذهبی و دینی مشغول بود و مدام به خانواده اش می گفت: ارتش بایستی در خدمت کشور خودمان باشد.
وقتی دوره آموزشی را به پایان رساند در پادگان 16 زرهی قزوین شروع به انجام وظیفه کرد تا این که آنها را دست جمعی برای مبارزه با ضد انقلاب داخلی به کردستان فرستادند؛ در آنجا پس از دو ماه تلاش به دست کردها و یا در اصل، خود فروختگان و فریب خوردگان اسیر شد و طبق گفته خودش شب ها که نگهبان آنها یک دختر بود همراه با چند تن از دوستانشان توانستند با زیرکی زیاد از دست کردها فرار کنند و به وطن بر گردند و زمانی که به منزل مراجعه کرد ما دندان های او را شکسته دیدیم همراه با بدنی کبود و چشمان خون آلود و وقتی جویا شدیم حال خود را برای ما تعريف كرد.
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران شروع شد و داوود را با تمامی تیپ به جبهه جنوب منتقل کردند تا ایران را از دست بیگانگان رها کنند؛ او می گفت: وظیفه هر فرد مسلمان است که از وطن و خاک و دین خود دفاع کند و دست اجنبی را از وطن خود کوتاه سازد و در جریان هویزه می گفت: وقتی به فرمان بنی صدر خائن عقب نشینی می کردیم افراد بسیجی و سپاهی را می دیدم که به تانک ها چسبیده و می خواستند طوری خود را از اسارت رهایی دهد و حتی از لوله های تانک آویزان بودند و همراه با لوله تانک به عقب و جلو می رفتند ولی باز مقاومت می کردند تا بلکه رهایی یابند ولی متاسفانه عده بی شماری در این بین کشته شدند و همین طور او در حال جنگ با دشمن به ارشاد همکاران خود و دوستان خود می پرداختند و با دادن کتاب های اسلامی و عقیدتی سعی می کرد آنها را بیشتر با دین اسلام و رهنمودهای آن آشنا سازد.
او می گفت: وقتي که دسته ما پیش نماز برای نماز جماعت نداشت و من با این که صلاحیت نداشتم برای این که وحدت را نشان دهم این مسئولیت خطیر را مي پذیرفتم و نماز جماعت را برقرار ساختم. در این یک سالي که در جبهه ها بود ماهی یک بار به مرخصی می آمد تا این که در خرداد ماه سال 1360 ازدواج کرد و سه ماه پس از ازدواج خود که برای بار آخر به مرخصی آمده بود بر عکس همیشه که همراه او به ترمینال و بدرقه او می رفتیم این بار اجازه نداد کسی همراهش برود و خود تنهایی در تاریخ، 25/06/1360 به سوي مقصد حرکت کرد پس از رفتنش ما 15 روز از او خبري نداشتیم و هر چه نامه می فرستادیم جواب نمی آمد و هر وقت جویا می شدیم می گفتند راه ها خراب است و یا سیم های تلفن قطع شده تا این که بالاخره دوستان او خبر شهادت او را که در تاریخ، 27/06/1360 به ما رساندند البته هیچ اثری یا نشانه ای از او برای ما نیاوردند.
خدایا اگر او به درجه رفیع شهادت رسیده روح او را شاد گردان و اگر هم مفقود است او را به دامن خانواده برگردان زیرا همسر او منتظر دیدار اوست.
درود بر شهیدان و گلگون کفنان جبهه های جنگ حق علیه باطل
وصیت نامه
و العصر. ان الانسان لفى خسر. الا الذين آمنو و عملو الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر.
قسم به عصر همانا همه انسان ها در غرقه خسرانند مگر كساني كه ايمان آورده‌اند و عمل صالح و شايسته و بايسته انجام داده‌اند و يكديگر را به حق سفارش كردند و همچنين صبر و شكيبايى و مقاومت را پيشه خود قرار داده‌اند.
پروردگارا، از تو يارى مي جويم، ياريم نما؛ از تو فريادرسى مي طلبم، بفريادم رس؛ از تو آمرزش مي طلبم، مرا ببخش؛ از تو كمك مي جويم، مرا كمك نما، از تو هدايت مى‌خواهم كه مرا به دين اسلام و جامعه و امام عزيز و ملت شهيد پرور ياريم نمايى و به ريسمان تو چنگ مى زنم و بر تو توكل مى‌نمايم مرا حفاظت نما.
پروردگارا، مرا زنده دار آنگه كه مى‌دانى زندگى برايم خير و بركت دارد و بميران آن هنگامي كه مي دانى مرگ برايم نيكو است؛ خداوندا، چيزى را كه ما بر آنها قدرت و توان نيست بر دوشم قرار مده و مرا بر گروه كافران «صدامى» و مشركان يارى كن؛
به اميد خداوند جان بركف گرفته و براى انجام وظيفه الهى خود به سوى جبهه‌هاى نور عليه ظلمت مى‌روم؛ وظيفه خود را نسبت به خدا و انقلاب و ملتم انجام دهم تا مبادا ذره‌اى از خاك ميهن اسلاميم به دست نامردان روزگار بيفتد و در اين راه هر مصيبتى را تحمل مي كنم تا به هدف خود برسم و از جهاد در راه خدا كوتاهى نخواهم كرد.
اى برادران عزيز، مبادا در استمرار اهداف انقلاب كوتاهى نماييد و سلاح هاى مبارزه را بر زمين گذاريد و ذره اى از ايمانتان سست شود و جبهه را خالى بگذاريد در اين زمان از همه واجب تر دفاع از مملكت اسلامى ايران و اهداف انقلاب مى‌باشد؛ مبادا امام عزيز را تنها بگذاريد و دل امام را از خود ناراضى نمائيد كه در اين صورت دل امام زمان « عج» را از خود ناراضى نموده‌ايد و كارى نكنيد كه دشمنان اسلام را از كار خود شاد نماييد؛ نماز را به جماعت بخوانيد، روزه بگيريد، در راه خدا جهاد كنيد و امر به معروف و نهى از منكر يادتان نرود تا زمانى كه جامعه ما را ايمان و تقوى و درستى فرا گيرد،
اى خواهران، ايمان به خدا داشته باشيد؛ حجاب خود را رعايت كنيد و مگذاريد افراد بى‌ايمان شما را وسيله‌اى براى رسيدن به اهداف پليد خود قرار دهند و در كارهاى صحيح اجتماعى فعاليت داشته باشيد و در پشت جبهه برادران خود را تنها نگذاريد و پشت جبهه در مسجدها، در خانه‌ها پاسدار انقلاب و اسلام باشيد.
و اى پدر و مادر گرامى و عزيزم، همچنان كه تا حالا از اسلام دور نبوده‌ايد از اين پس هم براى هميشه از اسلام و انقلاب و رهنمودهاى امام دفاع كنيد و از نبودن ما جوانان غمگين نشويد چون اگر ما به جبهه نرويم كفار بى دين مى‌آيند و كشور ما را و ناموس ما را به يغما مى‌برند و در راه رسيدن به هدف شهادت و اسارت سختى و رنج وجود دارد كه بايد تحمل كرد تا خداوند از ما و شما راضى باشد.
در ضمن همسرم را نزد شما به امانت مى‌سپارم از او به خوبى نگهدارى كنيد و نگذاريد كمبود مرا احساس كند در آخر شما پدر و مادر و همسرم و خواهرم و برادرم را به خدا مى‌سپارم، از خدا مي خواهم براى رسيدن به اهداف عالى اسلام ما و شما را يارى نمايد.
شهید داود شعبانلوزادی
منبع
سایت شهدای ارتش
