شهیداحمد کرمی متولد سال1340

بسمه تعالی

نام: احمد کرمی

نام: پدر جمشید

نام: مادر صدیقه

محل: شهادت فاو

محل: تولد تهران تاریخ تولد ۱۳۴۰/۰۶/۲۴

محل: شهادت فاو تاریخ شهادت ۱۳۶۴/۱۱/۲۶

استان: محل شهادت بصره شهر محل شهادت فاو

وضعیت تاهل: مجرد درجه نظامی

تحصیلات: سوم راهنمائی رشته -

عملیات سال تفحص

محل کار بنیاد تحت پوشش

مزار شهید: قزوین – قزوین

rId4

زندگی نامه

کرمی، احمد : بیست و چهارم شهریور ۱۳۴۰ ، در شهر تهران به دنیا آمد . پدرش جمشید، کارگر بود و مادرش صدیقه نام داشت . تا پایان دوره راهنمایی درس خواند . به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت . بیست و ششم بهمن ۱۳۶۴ ، با سمت فرمانده گروهان در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به صورت و پا، شهید شد . مزار او در گلزار شهدای شهر قزوین قرار دارد .

وصیت نامه

شهید، احمد کرمی : خانواده ام ! اگر من و ما به جبهه نرویم، پس چه کسی باید برود و اگر ما شهید نشویم، چه کسی درخت اسلام را باید آبیاری کند و اگر به جبهه نرویم، وجدان را چه کنیم؟ خانواده ام ! زمان، زمان عاشورا و روزها، روزهای کربلا است . به یاد دارید که در هر وقت و هر مجلسی که از عاشورا و حسین ( ع ) حرف می شد، می گفتیم : ای کاش آنجا بودیم و سر و جان فدای حسین ( ع ) می کردیم ! حال خداوند این توفیق را به ما داده است؛ پس باید هر چه سریعتر خود را به این کاروان در حال حرکت برسانیم و سر و جان مان را فدای اسلام کنیم و حال ما می رویم تا اسلام بماند . تمام شما را به صبر دعوت می کنم و می خواهم از ریختن اشک کاملاً خودداری کنید . مبادا دشمنان اشک شما را ببینند . سر را بالا نگاه دارید و خوشحال باشید از اینکه فرزند خود را در راه اسلام داده اید . مرگ حق است و دیر یا زود همه باید بروند؛ پس باید از این سفر که برای همه ی ما است، درس بگیریم و برای آخرت آماده شویم . در همه حال، خدا را فراموش مکنید و همین طور شما خواهرانم ! فرزندانتان را فقط برای اسلام تربیت کنید و از همان کوچکی درس شهادت طلبی را در وجود آنها پرورش دهید . خداوندا ! نور ایمانت را در قلب ما بتابان تا بتوانیم در تاریکی ها از آن استفاده کنیم . خدایا ! تو بهتر می دانی من علاقه ی زیادی به مادر، برادران، خواهران و همین طور دوستانم دارم؛ اما عزیزتر از آنها اسلام است و وقتی اسلام در خطر باشد، باید برای رضای خدا از آنها گذشت . خداوندا ! مرگ ما را شهادت در راه خودت عطا فرما و موقع شهادت و جان دادن، ذکرت را به زبانم بیاور و با چهره ی خندان مرا بپذیر . (۱۶۱۷۵۷۲) احمد کرمی