شهید رمضان علی رضایی

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
نسخهٔ تاریخ ‏۷ آذر ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۵۹ توسط Rajabi98 (بحث | مشارکت‌ها)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

بسمه تعالی

نام: رمضان علی رضایی

نام پدر: محمد

نام مادر: رقیه

محل تولد: قزوین - شریف آباد تاریخ تولد: ۱۳۴۴/۱۰/۰۵

محل شهادت: شرق دجله تاریخ شهادت: ۱۳۶۳/۱۲/۲۴

استان محل شهادت - شهر محل شهادت -

وضعیت تاهل: مجرد درجه نظامی

تحصیلات: پنجم ابتدائی رشته -

عملیات سال تفحص 1374

محل کار بنیاد تحت پوشش

مزار شهید قزوین - قزوین - شهر البرز - شریف آباد

rId4

زندگی نامه

شهید رمضانعلی رضایی ، پنجم دی ۱۳۴۴ ، در روستای شریف‌آباد از توابع شهر قزوین به دنیا آمد . پدرش محمد، کشاورز بود و مادرش رقیه نام داشت . تا پایان دوره ابتدایی درس خواند . به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت . بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۳ ، در شرق رود دجله عراق به شهادت رسید . پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و سال ۱۳۷۴ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد .


وصیت نامه

شهید، رمضانعلى رضایی : شهادت، بالاترین درجه سعادت است و هر کس به این مقام عظمى برسد، نزد خداوند اجرش زیاد است . تمامى انسان ها، بالاخره روزى دار فانى را وداع مى‏ کنند و بسوى ابدیت ره مى‏ پیمایند . نورانى‏ ترین چهره ‏ ها در سراى باقى، چهره کسانى است که در دنیا با مال و جان شان قیام کرده و شهید شدند؛ پس چرا ما این راه را در پیش نگیریم؟ خوشا به حال آنان که مرگ شان، شهادت در راه خداست و دعا مى‏ کنم که خداوند نصیب تمام نیکان و پاکان کند . الهى ! تو خود شاهدى اگر فرمان تو و براى رضاى تو نبود، کسى حاضر نمى‏ شد خانه، کاشانه، خانواده و والدین خود را ترک کرده، به این بیابان ها و کوهستان قدم بگذارد . الهى ! تو خودت مى‏ دانى که توان هیچ کارى را نداشته و هر کارى را با قوه تو انجام مى‏ دهیم . بارالها ! همه مى‏ دانیم که آمدن به جبهه‏ ها بنا بر دعوت تو بوده و ما میهمانان درگه تو هستیم . معبودا ! تو را به انبیا و اولیا و صالحین قسم مى‏ دهیم که آنى ما را به خود وا مگذار . خالقا ! طعم شیرین شهادت را به ما بچشان و ما را یارى نما که قبل از مرگ توبه کرده و با خلوص نیت بسویت برگردیم . ... و اما اى پدر عزیز و مادر مهربانم ! درود خدا بر پدر و مادرانى که تنها جگرگوشه خویش را به یارى اسلام مى‏ فرستند تا با قطرات خون فرزندان شان، پرچم توحید را در سراسر جهان به اهتزاز درآورند . پدر و مادرم ! جوانان بسیارى در این راه جان فشانى کرده و خون خود را هدیه به اسلام نمودند . همان طورى که مى‏ دانید، دنیا دار فانى است؛ پس چه بهتر و چه افتخارى از این بالاتر که در راه اللّه‏ جنگیده و به فوز عظیم شهادت برسیم . پدر و مادر خوبم ! صبر را پیشه کنید که قرآن مى‏ فرماید : « ان اللّه‏ مع الصابرین » ؛ خداوند با صابران است . به خداوند توکل کنید و از فضل خدا بهره جویید که او از نظر مادى و معنوى داراى فضلى عظیم است . مرا حلال کرده و بر شهادتم افتخار کنید . اى برادرانم ! از شما مى‏ خواهم، در راه اللّه‏ قدم بردارید و حمد و سپاس او را بجا آورید . دنباله روی ولى فقیه خود باشید که نزد خدا اجرى عظیم دارد . خواهرم ! از تو مى‏ خواهم زینب ( س ) زمان باشى و صبر پیشه کنی . قصاص خون من، دنباله روى خط ولایت - که همان خط اسلام است - می باشد و از شما مى‏ خواهم این راه را ادامه دهید . ... و پیامى براى دانش آموزان عزیز؛ دانش آموزان عزیز، اى امیدان فرداى جامعه اسلامى ایران ! به شما وصیت مى‏ کنم، چراغ هدایت اجتماع باشید و در پرتو تزکیه و تقوى، در مقام عبودیت الهى قرار گیرید .۱ (۱۳۳۹۵۹۱) رمضانعلى رضایى

منبع: پایگاه اطلاع رسانی سرداران و 3000 شهید استان قزوین

http://khatesorkh.ir/index.php?martyr_id=1253