شهید قربان علی احمد زاده

تاریخ تولد :1343/02/06

تاریخ شهادت : 1363/03/14

محل شهادت : نامشخص

محل آرامگاه :چهارمحال وبختیاری - بروجن – دهنو

زندگینامه

شهيد قربانعلي احمد زاده، در سال 1343، در خانواده اي متدين و کشاورز در روستاي ده نو کيار، از توابع استان چهار محال و بختياري ديده به جهان گشود، دوران کودکي را در دامان پرمحبت مادري فداکار و نوازش پدري دلسوز سپري نمود و تحت تربيتي صحيح قرار گرفت و پس از گذشت هشت سال، باب نويني در زندگي او گشوده شد يعني به مدرسه رفت و مشغول به تحصيل گرديد، ضمن فرا گرفتن خواندن و نوشتن و آشنا شدن با محيط و تماس با همکلاسي هايش، طعم تلخ فقر و تهيدستي را چشيد و خود را با او وفق داد.

چون خانواده او از نظر مالي بسيار تهيدست و مستضعف بودند لذا دوران ابتدايي را در روستا پشت سر نهاد و با آن که استعدادي شايان براي ادامه تحصيل داشت، نبودن امکانات براي تحصيلات بالاتر در روستا، از همه مهمتر فقر مالي، مانع از ادامه تحصيل وي شد و چون فرزند ارشد خانواده بود احساس کرد در اين موقعيت که پدرش از درد روماتيسم ناشي از زحمات طاقت فرسا رنج مي برد، اداره نمودن خانواده چند نفري مشکل است تصميم گرفت مشغول کار شود لذا پا به پاي پدرش در کشاورزي مشغول و با کار كردن مدام، کمکي به امرار معاش خانواده گرديد.

شهيد احمد زاده، چنان در کار و کسب در آمد بيشتر در کوره زحمت، آبديده گرديد که در مواقع کار کشاورزي دوش به دوش پدرش فعاليت و در فصل زمستان در کوره پز خانه هاي آبادان و ... کار مي کرد، همزمان انقلاب اسلامي ايران به رهبري حضرت امام خميني شروع گرديد که قربان علي، از همان بدو شروع انقلاب، عاشق اسلام وامام بود، در تمام مجالس و محافل مذهبي شرکت مي کرد و فداکارانه در راهپيمايي هاي دوران قبل از پيروزي، استوار و ثابت قدم بود و شخصي بود که بسيار نجيب، اصيل، مذهبي و در بين جوانان نمونه و اسوه بود، در کنار پدر، مرد کار و در خانه انيس و ياور مادر.

تا اين که براي خدمت نظام وظيفه احضار، و بدون فوت وقت خود را معرفي و اعزام گرديد، دوران آموزشي را در پادگان سر آسياب کرمان پشت سر نهاد و راهي کردستان گرديد و در آنجا در دو سنگر، مبارزه واقعي و جهاد في سبيل الله را شروع کرد، سنگر مبارزه با ضد انقلاب داخلي و سنگر مبارزه با کافران بعثي، و سرانجام در تاريخ، 1363/03/14 به آرزوي ديرينه خود، يعني فيض شهادت نائل آمد و جنازه مطهرش از بروجن با عظمت خاصي تشيع شد و در زادگاهش، روستاي ده نو و در کنار همرزمانش در بهشت اکبر به خاک سپرده شد.