شهید غلام علی علی زاده: تفاوت بین نسخه‌ها
| (۳ نسخه‌های متوسط توسط ۳ کاربران نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{جعبه اطلاعات افراد نظامی | |
| − | نام : | + | |نام فرد =غلامعلی‌علیزاده |
| − | + | |تصویر =شهید غلام علی علی زاده .jpg | |
| − | نام پدر : | + | |توضیح تصویر = |
| + | |ملیت = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی | ||
| + | |شهرت = | ||
| + | |دین و مذهب = [[مسلمان]]، [[شیعه]] | ||
| + | |تولد =[[تایباد]] | ||
| + | |شهادت = [[1364/11/21]] | ||
| + | |وفات = | ||
| + | |مرگ = | ||
| + | |محل دفن = | ||
| + | |مفقود = | ||
| + | |جانباز = | ||
| + | |اسارت = | ||
| + | |نیرو = | ||
| + | |یگانهای خدمت = | ||
| + | |طول خدمت = | ||
| + | |درجه = | ||
| + | |سمت‌ها =[[رزمنده]] | ||
| + | |جنگ‌‌ها = [[جنگ ایران و عراق]] | ||
| + | |نشان‌های لیاقت = | ||
| + | |عملیات = | ||
| + | |فعالیت‌ها = | ||
| + | |تحصیلات = | ||
| + | |تخصص‌ها = | ||
| + | |شغل = | ||
| + | |خانواده = نام پدر:اسماعیل | ||
| + | }} | ||
| − | + | ||
| − | + | کد شهید: 6408470 | |
| + | |||
| + | نام : غلامعلی | ||
| + | |||
| + | نام خانوادگی : علیزاده | ||
| + | |||
| + | نام پدر : اسماعیل | ||
| + | |||
| + | محل تولد : تایباد | ||
| + | |||
| + | تاریخ شهادت : 1364/11/21 | ||
| + | |||
| + | تحصیلات : نامشخص | ||
| + | |||
گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. | گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. | ||
| − | نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده | + | |
| − | + | نوع عضویت : سایر شهدا | |
| − | خاطرات | + | |
| + | مسئولیت : رزمنده | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ==خاطرات== | ||
عشق به ائمه اطهار | عشق به ائمه اطهار | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | آخرین باری بود که با هم به مشهد مقدّس رفته بودیم و آخرین سفر زیارتی بود که با ایشان داشتیم. وقتی برای زیارت مرقد مطهر وارد حرم شدیم بر لبانش خنده و بر چشمانش گریه بود گویی بهترین دوست خود را می دید و از من فراموش کرده بود. وارد حرم شدیم و روانه ضریح مطهر شدیم. حرم خیلی خلوت بود و من بعد از خواندن نماز بیرون آمدم. ولی ایشان را ندیدم و برگشتم و ضریح را دیدم و متوجه راز و نیاز او با امامش شدم غرق عبادت بود وحدود نیم ساعت بود که سر از سجده بر نمی داشت . وقتی بلند شد دیدم دستها را به طرف معبود خود دراز کرد و گریه کنان چیزهایی را از خدا می خواست. بعد از دعا به طرف ضریح رفت و گریه می کرد که ناگهان از هوش رفت و افتاد . بعد خدّام او را بیرون آوردند بعد از اینکه به هوش آمد با هم به کنار پنجره رفتیم دوباره پنجره ها را محکم گرفت و گفت : امام رضا شهادت را نصیبم کن و دوباره شروع به گریه کرد. با من هیچ صحبتی نکرد تا از حرم بیرون آمدیم هرچه از او پرسیدم او چیزی نگفت و نمی دانست که من نظاره گر رفتار او هستم. او اتفاقاً همین که به محل سکونتمان روستای قلعه نو رفتیم او به جبهه رفت و ضمن خداحافظی از تمام فامیلها به جبهه اعزام گشت. و این آخرین باری بود که او را دیدم زیرا بعد از 6 هفته خبر مفقود شدنش را شنیدم.<ref>[http://www.yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=15130 سایت یاران رضا]</ref> | + | آخرین باری بود که با هم به مشهد مقدّس رفته بودیم و آخرین سفر زیارتی بود که با ایشان داشتیم. وقتی برای زیارت مرقد مطهر وارد حرم شدیم بر لبانش خنده و بر چشمانش گریه بود گویی بهترین دوست خود را می دید و از من فراموش کرده بود. وارد حرم شدیم و روانه ضریح مطهر شدیم. حرم خیلی خلوت بود و من بعد از خواندن نماز بیرون آمدم. ولی ایشان را ندیدم و برگشتم و ضریح را دیدم و متوجه راز و نیاز او با امامش شدم غرق عبادت بود وحدود نیم ساعت بود که سر از سجده بر نمی داشت . وقتی بلند شد دیدم دستها را به طرف معبود خود دراز کرد و گریه کنان چیزهایی را از خدا می خواست. بعد از دعا به طرف ضریح رفت و گریه می کرد که ناگهان از هوش رفت و افتاد . بعد خدّام او را بیرون آوردند بعد از اینکه به هوش آمد با هم به کنار پنجره رفتیم دوباره پنجره ها را محکم گرفت و گفت : امام رضا [[شهادت]] را نصیبم کن و دوباره شروع به گریه کرد. با من هیچ صحبتی نکرد تا از حرم بیرون آمدیم هرچه از او پرسیدم او چیزی نگفت و نمی دانست که من نظاره گر رفتار او هستم. او اتفاقاً همین که به محل سکونتمان روستای قلعه نو رفتیم او به جبهه رفت و ضمن خداحافظی از تمام فامیلها به جبهه اعزام گشت. و این آخرین باری بود که او را دیدم زیرا بعد از 6 هفته خبر مفقود شدنش را شنیدم.راوی مریم صالحی |
| + | |||
| + | <ref>[http://www.yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=15130 سایت یاران رضا]</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| + | ==نگارخانه تصاویر== | ||
| + | <gallery> | ||
| + | Image:شهید غلام علی علی زاده .jpg | ||
| + | </gallery> | ||
| + | ==رده== | ||
| + | {{ترتیب‌پیش‌فرض:غلام_علی_علی_زاده}} | ||
| + | [[رده: شهدای دفاع مقدس]] | ||
| + | [[رده: شهدای ایران]] | ||
| + | [[رده: شهدای استان خراسان رضوی]] | ||
| + | [[رده: شهدای شهرستان تایباد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ شهریور ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۰۵
| غلامعلی‌علیزاده | |
|---|---|
 | |
| ملیت |  ایرانی
|
| دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
| تولد | تایباد |
| شهادت | 1364/11/21 |
| سمت‌ها | رزمنده |
| جنگ‌‌ها | جنگ ایران و عراق |
| خانواده | نام پدر:اسماعیل |
کد شهید: 6408470
نام : غلامعلی
نام خانوادگی : علیزاده
نام پدر : اسماعیل
محل تولد : تایباد
تاریخ شهادت : 1364/11/21
تحصیلات : نامشخص
گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است.
نوع عضویت : سایر شهدا
مسئولیت : رزمنده
محتویات
خاطرات
عشق به ائمه اطهار
آخرین باری بود که با هم به مشهد مقدّس رفته بودیم و آخرین سفر زیارتی بود که با ایشان داشتیم. وقتی برای زیارت مرقد مطهر وارد حرم شدیم بر لبانش خنده و بر چشمانش گریه بود گویی بهترین دوست خود را می دید و از من فراموش کرده بود. وارد حرم شدیم و روانه ضریح مطهر شدیم. حرم خیلی خلوت بود و من بعد از خواندن نماز بیرون آمدم. ولی ایشان را ندیدم و برگشتم و ضریح را دیدم و متوجه راز و نیاز او با امامش شدم غرق عبادت بود وحدود نیم ساعت بود که سر از سجده بر نمی داشت . وقتی بلند شد دیدم دستها را به طرف معبود خود دراز کرد و گریه کنان چیزهایی را از خدا می خواست. بعد از دعا به طرف ضریح رفت و گریه می کرد که ناگهان از هوش رفت و افتاد . بعد خدّام او را بیرون آوردند بعد از اینکه به هوش آمد با هم به کنار پنجره رفتیم دوباره پنجره ها را محکم گرفت و گفت : امام رضا شهادت را نصیبم کن و دوباره شروع به گریه کرد. با من هیچ صحبتی نکرد تا از حرم بیرون آمدیم هرچه از او پرسیدم او چیزی نگفت و نمی دانست که من نظاره گر رفتار او هستم. او اتفاقاً همین که به محل سکونتمان روستای قلعه نو رفتیم او به جبهه رفت و ضمن خداحافظی از تمام فامیلها به جبهه اعزام گشت. و این آخرین باری بود که او را دیدم زیرا بعد از 6 هفته خبر مفقود شدنش را شنیدم.راوی مریم صالحی
