شهید ابوالقاسم کفاش بجستانی: تفاوت بین نسخه‌ها
Ahmadzade98 (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک نسخهٔ متوسط توسط کاربر دیگری نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{جعبه اطلاعات افراد نظامی | |
| − | + | |نام فرد = ابوالقاسم‌کفاش‌بجستانی | |
| − | + | |تصویر =ابوالقاسم‌کفاش‌بجستانی.jpg | |
| − | نام : | + | |توضیح تصویر = |
| + | |ملیت = [[پرونده:پرچم ایران.png|22px]] ایرانی | ||
| + | |شهرت = | ||
| + | |دین و مذهب = [[مسلمان]]، [[شیعه]] | ||
| + | |تولد =[[گناباد]] | ||
| + | |شهادت = [[1360/12/03]] | ||
| + | |وفات = | ||
| + | |مرگ = | ||
| + | |محل دفن = | ||
| + | |مفقود = | ||
| + | |جانباز = | ||
| + | |اسارت = | ||
| + | |نیرو = | ||
| + | |یگانهای خدمت = | ||
| + | |طول خدمت = | ||
| + | |درجه = | ||
| + | |سمت‌ها = | ||
| + | |جنگ‌‌ها = [[جنگ ایران و عراق]] | ||
| + | |نشان‌های لیاقت = | ||
| + | |عملیات = | ||
| + | |فعالیت‌ها = | ||
| + | |تحصیلات = | ||
| + | |تخصص‌ها = | ||
| + | |شغل = | ||
| + | |خانواده = نام پدر:محمد | ||
| + | }} | ||
| − | |||
| − | |||
| − | محل تولد : گناباد | + | کد شهید: 6011060 تاریخ تولد : |
| + | نام : ابوالقاسم محل تولد : گناباد | ||
| + | نام خانوادگی : کفاش‌بجستانی تاریخ شهادت : 1360/12/03 | ||
| + | نام پدر : محمد مکان شهادت : | ||
| − | + | تحصیلات : نامشخص منطقه شهادت : | |
| − | + | شغل : دانش آموز یگان خدمتی : | |
| − | تحصیلات : نامشخص | + | |
| − | + | ||
| − | شغل : دانش آموز | + | |
| − | + | ||
گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. | گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. | ||
| − | + | نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده | |
| − | نوع عضویت : سایر شهدا | + | |
| − | + | ||
| − | مسئولیت : رزمنده | + | |
| − | + | ||
گلزار : شهداء | گلزار : شهداء | ||
| − | |||
==وصیتنامه== | ==وصیتنامه== | ||
| − | + | ربنا افرغ علينا صبرا و ثبت اقدامنا و النصرنا علي اقوم الکافرين با درود فراوان به رهبر کبير انقلاب [[امام خميني]] که توانست اينچنين جوانان را به خروش آورد و آنان را از گمراهي نجات دهد و با سلام به تمام رزمندگان در تمام جبهه هاي حق عليه باطل. پدر ارجمندم در راه الله اسماعيل هايت را آماده کن مبادا اگر فرزندت در راه الله حرکت کرد و [[شهيد]] شد غمي به چهره مردانه ات بنشيند. شاد باش و بدان [[شهادت]] يکي از اعضاي خانواده باعث سربلندي و عزت و شرف خانواده بلکه اسلام مي گردد. مادر مهربان وصيت به تو اين است که فرزندات را آنچنان تربيت کني که فقط در راه الله بروند که اجر تو بيشتر خواهد بود. محمد پسر عمويم دوست نداشتم به اين زوديي از شما جدا شوم ولي مي دانيد که وقتي پائيز فرا مي رسد برگ درختان بر زمين مي ريزد و از درخت جدا مي شود و عشق به خدا وقتي انسان را فرا مي گيرد مثل برگ درخت از دوستان و پدر و مادر جدا مي شود و به طرف معشوق خود پرواز مي کند. | |
| − | + | ||
| − | ربنا افرغ علينا صبرا و ثبت اقدامنا و النصرنا علي اقوم الکافرين با درود فراوان به رهبر کبير انقلاب امام خميني که توانست اينچنين جوانان را به خروش آورد و آنان را از گمراهي نجات دهد و با سلام به تمام رزمندگان در تمام جبهه هاي حق عليه باطل . پدر ارجمندم | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
==خاطرات== | ==خاطرات== | ||
| + | * موضوع خواب و روياي ديگران در مورد شهادت شهيد | ||
| − | + | یک شب خواب دیدم که در خانه نشسته ایم که یک دفعه صدای در آمد و من در را که باز کردم متوجه حضور یک مرد قد بلند با چشمان زیبا و چهره ای نورانی شدم که یک کیف آبی در دستش بود کیف را به من داد و گفت این لوازم ابوالقاسم است و دیگر آن ها را لازم ندارد. تا این را گفت از خواب بیدار شدم و خیلی نگران بودم چند روز از آن موقع نگذشته بود که خبر [[شهادت]] او را برای ما آوردند. راوی زهرا برزگران | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | یک شب خواب دیدم که در خانه نشسته ایم که یک دفعه صدای در آمد و من در را که باز کردم متوجه حضور یک مرد قد بلند با چشمان زیبا و چهره ای نورانی شدم که یک کیف آبی در دستش بود کیف را به من داد و گفت این لوازم ابوالقاسم است و دیگر آن ها را لازم ندارد. تا این را گفت از خواب بیدار شدم و خیلی نگران بودم چند روز از آن موقع نگذشته بود که خبر شهادت او را برای ما آوردند. | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | راوی زهرا برزگران | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| + | * موضوع تولد و کودکي | ||
| − | + | یادم هست ابوالقاسم سه ساله بود که مریضی سختی گرفت و او را به بیمارستان [[امام رضا علیه السلام]] در مشهد بردیم پزشکان بعد از معالجه گفتند که باید عمل شود و ابوالقاسم نمی گذاشت تا آن ها کارشان را انجام دهند و گریه می کرد بعد از ظهر آن روز خیلی دلم شکست و نمی توانستم درد کشیدن او را تحمل کنم. به حرم مطهر ا[[مام رضا علیه السلام]] رفتم و شفای پسرم را از ایشان خواستم. روز بعد که دکتر خواست برای عمل آماده شود و آزمایش گرفت گفت: که نیازی به عمل ندارد و با دارو رفع می شود. اما در اصل [[امام رضا علیه السلام]] او را شفا داده بود. و من در آن لحظه خدا را شکر کردم. راوی زهرا برزگران | |
| − | + | * موضوع اولين اعزام | |
| + | یک روز که ابوالقاسم به پایگاه بسیج رفته بود وقتی به خانه آمد گفت که می خواهم به جبهه بروم ما قبول نکردیم و گفتیم که سن شما کم است و هنوز چند سال تا سربازی شما مانده و زود است که به جبهه بروی ولی او گفت: [[حضرت قاسم علیه السلام]] که در کربلا [[شهید]] شد یکی از کوچکترین یاران امام حسین علیه السلام بود و حبیب بن مظاهر پیرترین آنها. پس ما نمی توانیم که برای سن و سالمان از وظایفی که بر دوشمان است شانه خالی کنیم. با این حرف ها ما را راضی کرد و به جبهه رفت. راوی زهرا برزگران | ||
| − | + | * موضوع آخرين وداع با خانواده | |
| + | یادم هست روز اعزام ابوالقاسم پدرش همه ی فامیل را دعوت کرد تا بعد از دید و بازدید از او خداحافظی کنند و ابوالقاسم به خاطر این کار پدرش خیلی خوشحال بود و در پوست خودش نمی گنجید وقت خداحافظی که فرا رسید پدرش اسپند دود می کرد و بر روی سرش پول می ریخت به او گفتم چرا این کار را می کنی برای کسی که به جبهه می رود که این کارها را انجام نمی دهند و پدرش گفت که این رفتن پسرم مثل دامادی اوست. مثل این که پدرش هم می دانست که این رفتن ابوالقاسم دیگر برگشتی ندارد. راوی زهرا برزگران | ||
| + | * موضوع خبر شهادت | ||
| − | + | شبی در خواب سید بزرگواری را دیدم که به نزد من آمد و گفت: به مسجد صاحب الزمان(عج) بروید و در آن جا دو رکعت نماز به جا آورید از خواب که بیدار شدم نزدیک اذان صبح بود وضو گرفتم و به مسجد صاحب الزمان(عج) رفتم و بعد از خواندن نماز صبح دو رکعت نماز دیگر به جا آوردم و به خانه برگشتم هنوز آرام نگرفته بودم که در به صدا در آمد وقتی در را باز کردم یکی از دوستان ابوالقاسم بود که به من گفت یکی از عکس های او را می خواهد هر چه گفتم برای چه کار می خواهید جواب درستی به من نداد عکس را گرفت و رفت. بعد از ظهر آن روز وقتی پدر ابوالقاسم به خانه آمد خیلی ناراحت و گرفته بود علت ناراحتی او را که جویا شدم چیزی نگفت و بعد از اصرار زیاد شروع کرد به گریه کردن و من فهمیدم که پسرم [[شهید]] شده است. راوی زهرا برزگران | |
| − | + | * موضوع روحيه بسيجي | |
| + | یکی از همرزمان ابوالقاسم برای ما تعریف می کرد که قرار بود در سال 61 عملیات گسترده ای در غرب و جنوب کشور اتفاق بیفتد و لازم بود چند محور برای انجام این عملیات پاکسازی شود و نیاز به نیروی خط شکن بود که از لشکری که ما در آن بودیم داوطلب گرفتند و ده نفر بیشتر برای خط شکنی داوطلب نشدند. ابوالقاسم هم جزء آنها بود. ایشان در آن زمان [[خمپاره]] انداز بود و کار ایشان طوری بود که موقع شلیک بدنشان در تیر رس دشمن قرار می گرفت ولی با وجود خطراتی که داشت با رشادت کامل آن کار را انجام داد و در [[تنگه چزابه]] بعد از آزادسازی آنجا مجروح شد و او را به بیمارستانی در [[اهواز]] انتقال دادند ولی به علت خونریزی زیاد، ایشان به مقام والای [[شهادت]] نائل شدند. راوی زهرا برزگران | ||
| − | + | * موضوع اخلاص عمل | |
| + | یادم هست موقع اعزام به جبهه که ابوالقاسم می خواست به جبهه برود پدر بزرگش مقداری پول به او داد و گفت: آنجا لازمت می شود و می توانی برای خودت چیزی بگیری اما ابوالقاسم پول را قبول نکرد و گفت من برای خرج کردن پول به جبهه نمی روم. این پول را به مستمندان و نیازمندان بدهید تا امرار معاش کنند. راوی زهرا برزگران | ||
| + | موضوع توجه به تحصيل و علم آموزي | ||
| − | + | بعد از گذراندن دوره راهنمایی به خاطر نبود امکانات تحصیلی در بجستان ابوالقاسم به مشهد رفت تا در آنجا ادامه تحصیل دهد هنوز یکماه از مدرسه ها نگذشته بود که جنگ شروع شد و ایشان تحصیل را رها کرد و از اینجا به منطقه رفت. راوی حسین کفاش | |
| − | + | * موضوع خبر شهادت | |
| + | زمانی که برادرم ابوالقاسم به شهادت رسید من 12 سال بیشتر نداشتم و در مدرسه راهنمایی درس می خواندم صبح روز تشییع جنازه برادرم من خواب بودم که با صدای گریه مادرم از خواب بیدار شدم وقتی علت را جویا شدم خواهرم گفت ابوالقاسم مجروح شده و پدر و مادر به گناباد می روند تا او را ببینند. خیلی ناراحت شده بودم. آماده شدم و به طرف مدرسه راه افتادم. مدرسه ما بعد از بنیاد [[شهید]] بود و هر وقت [[شهید]]ی را می آوردند عکس او را بر روی دیوار آنجا نصب می کردند. آن روز با اینکه ناراحت بودم و می دانستم که عکس را برای چه آنجا می فرستند ولی وقتی چشمم به عکس برادرم افتاد بی تفاوت از آنجا رد شدم. به مدرسه که رسیدم دیدم مثل هر دفعه که [[شهید]]ی را می آوردند و بچه ها را صف می کردند تا تشییع جنازه ببرند بچه ها به صف بودند من توی صف ایستادم و از یکی از بچه ها سوال کردم این [[شهید]]ی که آوردند کیست؟ گفت: مگر نمی دانی که برادرت [[شهید]] شده. تا این حرف را گفت اشکم جاری شد و خودم را به پشت مدرسه رساندم و شروع کردم به گریه کردن. یکی از معلمین به پیش من آمد و گفت شما می توانید به خانه بروید ولی من قبول نکردم و همراه معلمین و دانش آموزان مدرسه به تشییع جنازه برادرم رفتم. راوی حسین کفاش | ||
| − | + | * موضوع قران و نيايش | |
| − | + | در کلاس اول دبیرستان با ابوالقاسم همکلاس بودیم. یک روز در سر کلاس درس متوجه شدم که ایشان به درس گوش نمی دهد و دارد چیزی جدا از مساله ای که در کلاس مطرح است می نویسید بعد از کلاس به او گفتم حواست به درس نبود چه می نوشتی؟ او از جواب دادن طفره رفت و با اصرار زیاد من گفت که وصیت نامه ام را تنظیم می کردم. هر چه پا فشاری کردم تا بتوانم از متن آن با خبر شوم نشد و بعد از آن موضوع، طولی نکشید که درس را رها کرد و به جبهه رفت. او از همان موقع می دانست که [[شهید]] می شود و گویی به او الهام شده بود. راوی علی ایرانپاک | |
| + | <ref>[http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=17546 یاران رضا]</ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
| + | ==نگارخانه تصاویر== | ||
| + | <gallery> | ||
| + | Image:ابوالقاسم‌کفاش‌بجستانی.jpg | ||
| + | </gallery> | ||
==رده== | ==رده== | ||
| − | {{ترتیب‌پیش‌فرض: | + | {{ترتیب‌پیش‌فرض: ابوالقاس م‌کفاش‌بجستانی}} |
[[رده: شهدا]] | [[رده: شهدا]] | ||
[[رده: شهدای دفاع مقدس]] | [[رده: شهدای دفاع مقدس]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۰۶:۰۰
| ابوالقاسم‌کفاش‌بجستانی | |
|---|---|
 | |
| ملیت |  ایرانی
|
| دین و مذهب | مسلمان، شیعه |
| تولد | گناباد |
| شهادت | 1360/12/03 |
| جنگ‌‌ها | جنگ ایران و عراق |
| خانواده | نام پدر:محمد |
کد شهید: 6011060 تاریخ تولد :
نام : ابوالقاسم محل تولد : گناباد
نام خانوادگی : کفاش‌بجستانی تاریخ شهادت : 1360/12/03
نام پدر : محمد مکان شهادت :
تحصیلات : نامشخص منطقه شهادت : شغل : دانش آموز یگان خدمتی : گروه مربوط : گروهی برای این شهید ثبت نشده است. نوع عضویت : سایر شهدا مسئولیت : رزمنده گلزار : شهداء
محتویات
وصیتنامه
ربنا افرغ علينا صبرا و ثبت اقدامنا و النصرنا علي اقوم الکافرين با درود فراوان به رهبر کبير انقلاب امام خميني که توانست اينچنين جوانان را به خروش آورد و آنان را از گمراهي نجات دهد و با سلام به تمام رزمندگان در تمام جبهه هاي حق عليه باطل. پدر ارجمندم در راه الله اسماعيل هايت را آماده کن مبادا اگر فرزندت در راه الله حرکت کرد و شهيد شد غمي به چهره مردانه ات بنشيند. شاد باش و بدان شهادت يکي از اعضاي خانواده باعث سربلندي و عزت و شرف خانواده بلکه اسلام مي گردد. مادر مهربان وصيت به تو اين است که فرزندات را آنچنان تربيت کني که فقط در راه الله بروند که اجر تو بيشتر خواهد بود. محمد پسر عمويم دوست نداشتم به اين زوديي از شما جدا شوم ولي مي دانيد که وقتي پائيز فرا مي رسد برگ درختان بر زمين مي ريزد و از درخت جدا مي شود و عشق به خدا وقتي انسان را فرا مي گيرد مثل برگ درخت از دوستان و پدر و مادر جدا مي شود و به طرف معشوق خود پرواز مي کند.
خاطرات
- موضوع خواب و روياي ديگران در مورد شهادت شهيد
یک شب خواب دیدم که در خانه نشسته ایم که یک دفعه صدای در آمد و من در را که باز کردم متوجه حضور یک مرد قد بلند با چشمان زیبا و چهره ای نورانی شدم که یک کیف آبی در دستش بود کیف را به من داد و گفت این لوازم ابوالقاسم است و دیگر آن ها را لازم ندارد. تا این را گفت از خواب بیدار شدم و خیلی نگران بودم چند روز از آن موقع نگذشته بود که خبر شهادت او را برای ما آوردند. راوی زهرا برزگران
- موضوع تولد و کودکي
یادم هست ابوالقاسم سه ساله بود که مریضی سختی گرفت و او را به بیمارستان امام رضا علیه السلام در مشهد بردیم پزشکان بعد از معالجه گفتند که باید عمل شود و ابوالقاسم نمی گذاشت تا آن ها کارشان را انجام دهند و گریه می کرد بعد از ظهر آن روز خیلی دلم شکست و نمی توانستم درد کشیدن او را تحمل کنم. به حرم مطهر امام رضا علیه السلام رفتم و شفای پسرم را از ایشان خواستم. روز بعد که دکتر خواست برای عمل آماده شود و آزمایش گرفت گفت: که نیازی به عمل ندارد و با دارو رفع می شود. اما در اصل امام رضا علیه السلام او را شفا داده بود. و من در آن لحظه خدا را شکر کردم. راوی زهرا برزگران
- موضوع اولين اعزام
یک روز که ابوالقاسم به پایگاه بسیج رفته بود وقتی به خانه آمد گفت که می خواهم به جبهه بروم ما قبول نکردیم و گفتیم که سن شما کم است و هنوز چند سال تا سربازی شما مانده و زود است که به جبهه بروی ولی او گفت: حضرت قاسم علیه السلام که در کربلا شهید شد یکی از کوچکترین یاران امام حسین علیه السلام بود و حبیب بن مظاهر پیرترین آنها. پس ما نمی توانیم که برای سن و سالمان از وظایفی که بر دوشمان است شانه خالی کنیم. با این حرف ها ما را راضی کرد و به جبهه رفت. راوی زهرا برزگران
- موضوع آخرين وداع با خانواده
یادم هست روز اعزام ابوالقاسم پدرش همه ی فامیل را دعوت کرد تا بعد از دید و بازدید از او خداحافظی کنند و ابوالقاسم به خاطر این کار پدرش خیلی خوشحال بود و در پوست خودش نمی گنجید وقت خداحافظی که فرا رسید پدرش اسپند دود می کرد و بر روی سرش پول می ریخت به او گفتم چرا این کار را می کنی برای کسی که به جبهه می رود که این کارها را انجام نمی دهند و پدرش گفت که این رفتن پسرم مثل دامادی اوست. مثل این که پدرش هم می دانست که این رفتن ابوالقاسم دیگر برگشتی ندارد. راوی زهرا برزگران
- موضوع خبر شهادت
شبی در خواب سید بزرگواری را دیدم که به نزد من آمد و گفت: به مسجد صاحب الزمان(عج) بروید و در آن جا دو رکعت نماز به جا آورید از خواب که بیدار شدم نزدیک اذان صبح بود وضو گرفتم و به مسجد صاحب الزمان(عج) رفتم و بعد از خواندن نماز صبح دو رکعت نماز دیگر به جا آوردم و به خانه برگشتم هنوز آرام نگرفته بودم که در به صدا در آمد وقتی در را باز کردم یکی از دوستان ابوالقاسم بود که به من گفت یکی از عکس های او را می خواهد هر چه گفتم برای چه کار می خواهید جواب درستی به من نداد عکس را گرفت و رفت. بعد از ظهر آن روز وقتی پدر ابوالقاسم به خانه آمد خیلی ناراحت و گرفته بود علت ناراحتی او را که جویا شدم چیزی نگفت و بعد از اصرار زیاد شروع کرد به گریه کردن و من فهمیدم که پسرم شهید شده است. راوی زهرا برزگران
- موضوع روحيه بسيجي
یکی از همرزمان ابوالقاسم برای ما تعریف می کرد که قرار بود در سال 61 عملیات گسترده ای در غرب و جنوب کشور اتفاق بیفتد و لازم بود چند محور برای انجام این عملیات پاکسازی شود و نیاز به نیروی خط شکن بود که از لشکری که ما در آن بودیم داوطلب گرفتند و ده نفر بیشتر برای خط شکنی داوطلب نشدند. ابوالقاسم هم جزء آنها بود. ایشان در آن زمان خمپاره انداز بود و کار ایشان طوری بود که موقع شلیک بدنشان در تیر رس دشمن قرار می گرفت ولی با وجود خطراتی که داشت با رشادت کامل آن کار را انجام داد و در تنگه چزابه بعد از آزادسازی آنجا مجروح شد و او را به بیمارستانی در اهواز انتقال دادند ولی به علت خونریزی زیاد، ایشان به مقام والای شهادت نائل شدند. راوی زهرا برزگران
- موضوع اخلاص عمل
یادم هست موقع اعزام به جبهه که ابوالقاسم می خواست به جبهه برود پدر بزرگش مقداری پول به او داد و گفت: آنجا لازمت می شود و می توانی برای خودت چیزی بگیری اما ابوالقاسم پول را قبول نکرد و گفت من برای خرج کردن پول به جبهه نمی روم. این پول را به مستمندان و نیازمندان بدهید تا امرار معاش کنند. راوی زهرا برزگران
موضوع توجه به تحصيل و علم آموزي
بعد از گذراندن دوره راهنمایی به خاطر نبود امکانات تحصیلی در بجستان ابوالقاسم به مشهد رفت تا در آنجا ادامه تحصیل دهد هنوز یکماه از مدرسه ها نگذشته بود که جنگ شروع شد و ایشان تحصیل را رها کرد و از اینجا به منطقه رفت. راوی حسین کفاش
- موضوع خبر شهادت
زمانی که برادرم ابوالقاسم به شهادت رسید من 12 سال بیشتر نداشتم و در مدرسه راهنمایی درس می خواندم صبح روز تشییع جنازه برادرم من خواب بودم که با صدای گریه مادرم از خواب بیدار شدم وقتی علت را جویا شدم خواهرم گفت ابوالقاسم مجروح شده و پدر و مادر به گناباد می روند تا او را ببینند. خیلی ناراحت شده بودم. آماده شدم و به طرف مدرسه راه افتادم. مدرسه ما بعد از بنیاد شهید بود و هر وقت شهیدی را می آوردند عکس او را بر روی دیوار آنجا نصب می کردند. آن روز با اینکه ناراحت بودم و می دانستم که عکس را برای چه آنجا می فرستند ولی وقتی چشمم به عکس برادرم افتاد بی تفاوت از آنجا رد شدم. به مدرسه که رسیدم دیدم مثل هر دفعه که شهیدی را می آوردند و بچه ها را صف می کردند تا تشییع جنازه ببرند بچه ها به صف بودند من توی صف ایستادم و از یکی از بچه ها سوال کردم این شهیدی که آوردند کیست؟ گفت: مگر نمی دانی که برادرت شهید شده. تا این حرف را گفت اشکم جاری شد و خودم را به پشت مدرسه رساندم و شروع کردم به گریه کردن. یکی از معلمین به پیش من آمد و گفت شما می توانید به خانه بروید ولی من قبول نکردم و همراه معلمین و دانش آموزان مدرسه به تشییع جنازه برادرم رفتم. راوی حسین کفاش
- موضوع قران و نيايش
در کلاس اول دبیرستان با ابوالقاسم همکلاس بودیم. یک روز در سر کلاس درس متوجه شدم که ایشان به درس گوش نمی دهد و دارد چیزی جدا از مساله ای که در کلاس مطرح است می نویسید بعد از کلاس به او گفتم حواست به درس نبود چه می نوشتی؟ او از جواب دادن طفره رفت و با اصرار زیاد من گفت که وصیت نامه ام را تنظیم می کردم. هر چه پا فشاری کردم تا بتوانم از متن آن با خبر شوم نشد و بعد از آن موضوع، طولی نکشید که درس را رها کرد و به جبهه رفت. او از همان موقع می دانست که شهید می شود و گویی به او الهام شده بود. راوی علی ایرانپاک [۱]
