شهید اللهیار حبیبی: تفاوت بین نسخه‌ها
از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
(←خاطرات) |
|||
| سطر ۳۵: | سطر ۳۵: | ||
یک شب در خواب دیدم که الله یار آمده و یک پرچمی در دست دارد گفت : بابا ببین اگر تا به حال هر گونه بوده ام ، الان خوب هستم و جایم خیلی خوب است . شما هم در راه خدا باشید . من خواستم دستش را بگیرم و او را ببوسم که از خواب بیدار شدم . | یک شب در خواب دیدم که الله یار آمده و یک پرچمی در دست دارد گفت : بابا ببین اگر تا به حال هر گونه بوده ام ، الان خوب هستم و جایم خیلی خوب است . شما هم در راه خدا باشید . من خواستم دستش را بگیرم و او را ببوسم که از خواب بیدار شدم . | ||
| − | یکی از همرزمان فرزندم نقل می کرد و می گفت : ا...یار آرپیجی زن بود و من کمک ایشان بودم . در جریان درگیری ، تیری به پای او خورد و من او را کول کردم و مقداری به عقب بردم اما درگیری شدید تر شد و ا...یار به من گفت :من را رها کن و بر گرد و من او را همانجا گذاشتم و برگشتم. او آنجا جا مانده بود و ما امید وار بودیم که شاید اسیر شده باشد و تا هفت سال هم از او اطلاعی نداشتیم. تا اینکه یک روزخبر شهادت او را آوردند.<ref>[http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=6539 سایت شهدای یاران رضا]</ref> | + | یکی از همرزمان فرزندم نقل می کرد و می گفت : ا...یار [[آرپیجی]] زن بود و من کمک ایشان بودم . در جریان درگیری ، تیری به پای او خورد و من او را کول کردم و مقداری به عقب بردم اما درگیری شدید تر شد و ا...یار به من گفت :من را رها کن و بر گرد و من او را همانجا گذاشتم و برگشتم. او آنجا جا مانده بود و ما امید وار بودیم که شاید اسیر شده باشد و تا هفت سال هم از او اطلاعی نداشتیم. تا اینکه یک روزخبر [[شهادت]] او را آوردند.<ref>[http://yaranereza.ir/ShowSoldier.aspx?SID=6539 سایت شهدای یاران رضا]</ref> |
| + | |||
==نگارخانه تصاویر== | ==نگارخانه تصاویر== | ||
[[File:6539.jpg]] | [[File:6539.jpg]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهر ۱۳۹۹، ساعت ۲۰:۵۷
| الهیار حبیبی | |
|---|---|
 | |
| ملیت |  ایرانی
|
| تولد | نیشابور-1336/12/20 |
| شهادت | 1362/08/29 |
| سمت‌ها | رزمنده |
| خانواده | پدر:محمدعلی |
محتویات
خاطرات
یک شب در خواب دیدم که الله یار آمده و یک پرچمی در دست دارد گفت : بابا ببین اگر تا به حال هر گونه بوده ام ، الان خوب هستم و جایم خیلی خوب است . شما هم در راه خدا باشید . من خواستم دستش را بگیرم و او را ببوسم که از خواب بیدار شدم .
یکی از همرزمان فرزندم نقل می کرد و می گفت : ا...یار آرپیجی زن بود و من کمک ایشان بودم . در جریان درگیری ، تیری به پای او خورد و من او را کول کردم و مقداری به عقب بردم اما درگیری شدید تر شد و ا...یار به من گفت :من را رها کن و بر گرد و من او را همانجا گذاشتم و برگشتم. او آنجا جا مانده بود و ما امید وار بودیم که شاید اسیر شده باشد و تا هفت سال هم از او اطلاعی نداشتیم. تا اینکه یک روزخبر شهادت او را آوردند.[۱]
نگارخانه تصاویر
