آبشار شِوی یکی از بزرگترین و زیباترین آبشارهای ایران در رشتهکوههای زاگرس در سردشت از توابع دزفول واقع در استان خوزستان، و با فاصله اندکی از استان لرستان و در بین کوههای سرتنگ شوی در ۱۰ کیلومتری ایستگاه راه آهن تله زنگ و در مسیر راه آهن سراسری تهران ـ جنوب واقع شده است. اغلب ساکنان اطراف این آبشار از قوم لر و تیره بختیاری هستند.
آبشار شوی، پس از بیرون آمدن از غار، از گردنهای بلند به پایین سرازیر میشود. ارتفاع آبشار ۱۰۰ متر و عرض آن ۴۰ متر است. آب آن پس از عبور از کوهها و درهها، به رود دز به شهر زیبای دزفول در استان خوزستان میریزد. پوشش گیاهی اطراف این آبشار، تشکیل شده از درختانی مانند بید، انجیر، مو، زبانگنجشگ، افرا، کیکم و بلوط است. در زیر آبشار و بر روی دیوارههای آن گیاه سیاه وشان و سایر گیاهان آب دوست روییده است. در نزدیکی این آبشار، آبشار بزرگ دیگری وجود دارد که گاه از آن به آبشار دوم شوی یاد میشود.
سالیانه صدها نفر از میهمانان ایرانی و جهانگردان خارجی در فصل بهار به دزفول آمده و به دیدن این آبشار میروند. برای رسیدن به آبشار شوی دو مسیر وجود دارد: مسیر اول از دزفول به سمت منطقه شهیون پنج کیلومتری پیرچل (گوشه) مسیری مناسب و ماشینرو است که تا نزدیکی ابشار ادامه دارد و پس از آن یکی دو ساعت کوهنوردی سادهای که مسیری بسیار خوش منظره دارد با گذر از روستای شوی و یک آبشار کوچک و زیبا به آبشار شوی خواهید رسید. مسیر دوم از طریق ایستگاه راهآهن تله زنگ میباشد.
با توجه به نزدیکی موقعیت جغرافیایی آبشار به محدوده استان لرستان،گاهی این آبشار را در لیست آبشارهای استان لرستان قرار میدهند. این در حالی است که به استناد نقشههای موجود در کتب گیتاشناسی، نقشههای تقسیمات کشوری، منابع دولتی، مختصات جغرافیایی، آبشار شوی در محدوده استان خوزستان و شهرستان دزفول میباشد.[۱]