سازمان سپاه

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی"، سازمانی نظامی است که در نخستین روزهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ به فرمان امام خمینی (ره) بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی تشکیل شد .

امام خمینی(ره) در دوم اردیبهشت ۱۳۵۸ طی فرمانی به شورای انقلاب اسلامی رسماً تأسیس این نهاد را اعلام کردند و شورای انقلاب با تأسیس شورای فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، گامی اساسی را در جهت سازماندهی این نهاد برداشت .

قانون اساسی کشورمان در خصوص سپاه پاسداران تصریح کرده است: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در نخستین روزهای پیروزی این انقلاب تشکیل شد، برای ادامهٔ نقش خود در نگهبانی از انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن پا برجا می‌ماند. حدود وظایف و قلمرو مسئولیت سپاه پاسدارن در رابطه با وظایف و قلمرو مسئولیت نیروهای مسلح دیگر با تأکید بر همکاری و هماهنگی برادرانه میان آن‌ها به وسیله قانون تعیین می‌شود .

فرمانده کل سپاه، مستقیماً توسط مقام معظم رهبری انتخاب می‌شود و جانشین و فرماندهان ستاد مشترک و نیروها به پیشنهاد فرمانده کل سپاه و با تصویب و حکم رهبری انتخاب می‌شوند .

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی علاوه بر ستاد مشترک، شامل نیروی زمینی، نیروی هوافضا، نیروی دریایی، نیروی قدس و سازمان بسیج مستضعفین است .

همچنین دو ساختار دیگر در سپاه با عنوان حوزه نمایندگی ولی فقیه و سازمان حفاظت اطلاعات وجود دارند که اولی کاملاً مستقل از ساختار فرماندهی و مستقیماً زیر نظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای فرمانده کل قوا قرار دارد و دومی نیز تقریباً مستقل از فرماندهی است و فرمانده آن را مقام معظم رهبری با پیشنهاد فرمانده سپاه انتخاب می‌کند .

پس از اینکه "سردار سرلشکر محمدعلی جعفری " در سال ۱۳۸۶ مسئولیت فرماندهی کل سپاه پاسداران را عهده‌دار شد تغییرات و نوآوری‌هایی در سپاه به وجود آمد که از جمله آن‌ها می‌توان به تشکیل سازمان بسیج مستضعفین و تشکیل ۳۱ سپاه استانی اشاره کرد .

گفتنی است سردار "حسین سلامی" در حال حاضر جانشین فرمانده کل سپاه است و سرداران "پاکپور"، "حاجی‌زاده" و "فدوی" به ترتیب فرماندهی نیروی زمینی ، نیروی هوا فضا و نیروی دریایی سپاه را بر عهده دارند .

جوانان مبارز و متعهد انقلابى که پس از سالها مبارزه با رژیم پهلوى، توانسته بودند با نصرت حضرت حق، و به رهبرى امام خمینى(س) رژیم شاه را سرنگون کنند، مى بایست براى حفظ و تداوم این نهضت الهى انسجام پیدا کنند و انقلاب و دستاوردهاى آن را در برابر دشمنان زخم خوردۀ داخلى و خارجى پاسدارى نمایند. بنابراین از همان ابتداى پیروزى انقلاب، هسته ها و گروههاى امنیتى - نظامى حافظ انقلاب تشکیل، و زمینۀ مناسب براى موجودیت سپاه پاسداران انقلاب اسلامى فراهم گردید. به همین منظور فرزندان خوب ملت که خود در پیروزى و حفظ انقلاب اسلامى نقش فعال داشتند، با هدایت حضرت امام(س) در اواخر سال 1357 هـ.ش. نهاد مقدس سپاه پاسداران را تأسیس کردند. بمناسبت سالروز تاسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی متن ذیل تقدیم خوانندگان محترم می گردد:

سپاه پاسداران انقلاب اسلامى همان طور که از نامش پیداست، پاسدار انقلاب اسلامى و ارزشهاى حاصل از آن است؛ نهادى جوشیده از دل مبارزات مردمى و سپر حوادث کشور و بزرگترین سنگر دفاع از ارزشهاى الهى نظام ماست.

سپاه پاسداران هنگامى تولد یافت که انقلاب اسلامى با انواع توطئه ها و شرارتهاى داخلى گروهکها ـ که از طرف ابرقدرتهاى شرق و غرب هدایت مى شدند ـ رو به رو بود؛ از این رو مقابلۀ جدى با آن آفات، ضرورت داشت و این امر مهم به عهدۀ سپاه پاسداران گذاشته شد؛ و این براى نهادى که هنوز آمادگى لازم براى دفاع را کسب نکرده بود، میّسر نبود مگر به واسطۀ عوامل ذیل:

الف) نصرت الهى؛

ب) حمایت و رهبرى حضرت امام(س)؛

ج) روحیۀ انقلابى و شهادت طلبى پاسداران؛

د) برخوردارى از حمایت ملت؛

ه) جذب عناصر با ایمان و انقلابى به مجموعۀ سپاه.

باتوجه به تقویت روز افزون عوامل ذکر شده، توان مقابلۀ سپاه با حوادث و بحرانهاى مختلف داخلى کشور افزونتر گردید، و در برخورد با کلیّۀ غائله ها و شرارتهایى همچون: کمینهاى خونین در کردستان، ترورهاى خیابانى منافقین و درگیریهاى ترکمن صحرا و... که با تحریک دشمنان داخلى و خارجى دامن زده مى شد، فعالانه حضور یافت و با تقدیم شهدا و جانبازان بسیارى، از اسلام و انقلاب و نظام اسلامى پاسدارى کرد.

سپاه پاسداران به تناسب ضرورت، در زمینه هاى انتظامى و امنیتى ـ که در فرموده هاى امام امت به آنها اشاره شده است ـ فعالیت کرد و نقش بسیار مهم و همه جانبه اى را ایفا نمود. در زمانى که کشور نیاز مبرم به امور امنیتى داشت و هنوز فاقد سازمان امنیتى بود، سپاه پاسداران در کشف و انهدام خانه هاى تیمى منافقین و گروهکهاى محارب، سر بر آستانه خطر مى سپرد و آنان را متلاشى مى کرد. امام راحل در بیان اهمیت وظایف آنان مى فرماید: «اگر سپاه نبود، کشور هم نبود»

این جملۀ حضرت امام براى تعارف و یا افزایش روحیۀ پرسنل سپاه نبوده بلکه فرمایشى مسئولیت آور بوده که نقش سپاه را در امنیت گذشته، حال و آینده ترسیم کرده است و تأکیدهاى مکرر ایشان بر بقا و تقویت سپاه، گویاى اعتقاد و اعتماد عمیق ایشان به این نهاد انقلابى است.

براى وقوف به اهمیت و ارزش وجودى این نهاد مقدس و پر برکت، باید به علت بروز و ظهور انقلاب اسلامى و عوامل پیروزى و اسباب بقا و گسترش و صدور آن پرداخت، تا به حقیقت کلام امام رسید که فرمودند: «اگر سپاه نبود، کشور هم نبود».

براى تحلیل اینکه این انقلاب چگونه و به چه علت شکل گرفت و رشد کرد و پیروز شد و جهان را به لرزه درآورد و بر معیارهاى بین المللى تأثیر گذاشت و هر روز قدرت آن فزونى گرفت و در مقابل تهدیدها و فشارهاى همه جانبۀ دشمنان، مقاوم و پایدار ایستاد و به مثابۀ یک قدرت ایدئولوژیکى درآمد و الگویى براى سایر ملل به پاخاسته علیه ظلم و استضعاف گردید، نخست باید به این پرسش جواب داد که چه فرقى بین انقلاب کنونى با قیامهاى اسلامى سدۀ اخیر ملت ایران وجود داشته است؟ و چرا قیامهایى همچون نهضت مشروطیت به رهبرى شیخ فضل اللّه نورى و آیت اللّه کاشانى، و نهضت جنگل به رهبرى میرزا کوچک خان جنگلى، با وجود رهبرانى روحانى و مکتبى، در قیامهایشان موفق نبوده اند؛ عدم موفقیت قیامهاى فوق را مى توان در عوامل زیر جستجو کرد:

1. عدم آگاهى برخى از رهبران، از چگونگى رهبرى قیام و بى توجهى آنان به موازین الهى که منجر به دلسردى مردم از ادامه راه و حمایت قیام گردید.

2. نفوذ دشمنان در کادر رهبرى نهضت، بخصوص پس از پیروزى آن، که موجب ایجاد اغتشاش و نومیدى مردم شد.

3. فقدان نهادى که قانون و معیار عملش قوانین اسلام باشد تا حفظ ارزشها و کیان انقلاب و کشور را برعهده بگیرد؛ یعنى سپاه پاسداران همان حلقۀ مفقوده اى بود که در انقلابهاى پیشین وجود نداشته است.

اما پس از پیروزى انقلاب اسلامى نیز، ملت ایران به جاى حذف نیروهاى انقلاب، به مرور زمان ضد انقلاب را از صحنه خارج کردند. بنابراین عوامل اصلى موفقیت انقلاب عبارتند از:

الف) هوشیارى مردم و درس آموزیهایشان از انقلابهاى پیشین، و در نتیجه دورى جستن از تفرقه، با شناختن دوست از دشمن در صفوف انقلاب؛

ب) رهبرى روحانیت متعهد و تجلّى آن در ولایت فقیه جامع الشرایط و آگاه به مسائل روز؛

ج) پدیدار شدن نهادى مردمى که از متن انقلاب جوشیده و مطیع فرمان امامش بود که نمونۀ آن در هیچ یک از حرکتهاى قبلى مردمى به صورت منسجم وجود نداشت و آن، نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامى است.

فلسفۀ وجودى سپاه پاسداران را هیچ چیز به اندازۀ ارزش دستاوردها و اهداف مورد نظر انقلاب اسلامى بیان نمى کند. انقلابى که ریشه هاى فساد را قطع، و نهال طیبۀ ایمان و استقامت را در کشور و در دل ملت ایران بارور کرد و با چشمه جارى و زلال ولایت، آن را آبیارى نمود، خطر عظیمى شد که ابرقدرتها خصوصاً امریکایى ها تحمل آن را نداشتند. بنابراین، انقلاب اسلامى با طیفى از اقدامهاى خصمانۀ فرهنگى، سیاسى، روانى، اقتصادى و نظامى مواجه گشت، زیرا که متحد دیروز امریکا، تبدیل به خطرناکترین تهدید در مقابل تمامى عرصه هاى مستکبران جهانى شده بود. در نتیجه دشمنان انقلاب اسلامى از ابتداى پیروزى، در صدد سرنگونى آن برآمدند و به اشکال مختلف، به توطئه و فتنه انگیزى دست زدند. این دسیسه ها به حدّى گسترده و پیچیده هستند که حتى قادرند دولت و یا نظام کشورى را سرنگون سازند؛ اما نظام جمهورى اسلامى با تمام توان خویش، هر یک از این نقشه ها را نقش برآب کرده است. سپاه پاسداران در مقاطع مختلف زمانى شاهد و درگیر انواع توطئه ها و تهدیدها علیه انقلاب اسلامى بوده و در هر مرحله براى خنثى سازى آنها تلاش کرده است.

توطئه هاى متنوع دشمنان با تفکرات التقاطى شروع شده و براساس این زمینه ها، انقلاب اسلامى شاهد اعتصاب، تحصن، راهپیمایى، تظاهراتِ دیپلمهاى بیکار، غائله هاى خلق عرب، ترکمن، بلوچ و کُرد بوده است. پس از آن، فعالیتهاى شاخه هاى نظامى گروهکها ـ که موج اول آن را گروهک فرقان و موج دوم آن را منافقین، با ترور شخصیتهاى محورى انقلاب و مردم حزب اللهى و بمبگذارى در برخى نقاط کشور، بخصوص در استانهاى مرزى آغاز کردند ـ و بالاخره هجوم نظامى امریکا به ایران از طریق منطقۀ طبس، هواپیما ربایى، کودتا و جنگ تحمیلى و دهها توطئه و تهدید دیگر امریکایى ها بر ضد ایران به اجرا درآمد.

خلاصه گزیدۀ زیر براى درک ابعاد وسیع توطئه هاى دشمنان بیان گردیده است.

ـ 5/12/1357: تصرف پادگانهاى پیرانشهر و پسوه و مهاباد به دست عوامل حزب منحلۀ دموکرات؛

ـ 24/12/1357: اعلام موجودیت حزب منحلۀ خلق مسلمان؛

ـ اسفند 1357: آغاز حرکت خلق عرب در استان خوزستان و اشغال چندین ساختمان ادارى در خرمشهر؛

ـ اوایل فروردین 1358: وقوع غائلۀ اول گنبد و ترکمن صحرا؛

ـ اواخر فروردین 1358: غائلۀ نقده که با برگزارى راهپیمایى حزب دموکرات تبدیل به درگیرى گسترده اى شد؛

ـ 3/2/1358: به شهادت رساندن سپهبد قرنى به دست گروهک فرقان؛

ـ 12/2/1358: به شهادت رساندن استاد مرتضى مطهرى به دست گروهک فرقان؛

ـ 5/3/1358: سوء قصد نافرجام به حجت الاسلام والمسلمین آقاى هاشمى رفسنجانى؛

ـ 9/3/1358: غائلۀ مجدد خلق عرب در خرمشهر؛

ـ 4/6/1358: به شهادت رساندن حاج مهدى عراقى و فرزندش؛

ـ 10/8/1358: به شهادت رساندن آیت اللّه قاضى طباطبایى، امام جمعۀ تبریز؛

ـ 27/9/1358: به شهادت رساندن آیت اللّه دکتر محمد مفتح به دست گروهک فرقان؛

ـ اوایل آذر 1358: ایجاد بلوا و آشوب در تبریز از طرف حزب خلق مسلمان؛

ـ اواخر آذر 1358: تقویت ضد انقلابیون کُرد و تحویل مناطقى که سپاه پاکسازى کرده بود به آنان، به دلیل عملکرد سوء هیأت اعزامى حُسن نیت؛

ـ 20/1/1359: قطع رابطۀ سیاسى ایران و امریکا بر اثر جاسوسى و هدایت توطئه ها از سوى سفارت امریکا در ایران؛

ـ 5/2/1359: حملۀ نظامى امریکا به ایران در طبس و شکست مفتضحانۀ آن؛

ـ 1/3/1359: شروع محاصرۀ اقتصادى ایران از طرف بازار مشترک اروپا در اثر فشار امریکا؛

ـ 21/4/1359: کشف توطئۀ کودتاى پایگاه هوایى نوژۀ همدان؛

ـ 31/6/1359: آغاز تهاجم نظامى رژیم بعث عراق به جمهورى اسلامى ایران؛

ـ 14/12/1359: غائلۀ بنى صدر در دانشگاه تهران؛

ـ 25/3/1360: اعلام راهپیمایى از طرف جبهۀ ملّى؛

ـ 30/3/1360: اعلام راهپیمایى از طرف منافقین و آغاز حرکتهاى مسلحانۀ آنها؛

ـ 6/4/1360: سوء قصد نافرجام به حضرت آیت اللّه خامنه اى ـ دام عزه؛

ـ 7/4/1360: انفجار دفتر مرکزى حزب جمهورى اسلامى و شهادت آیت اللّه دکتر بهشتى و 72 تن از یاران امام؛

ـ 8/6/1360: انفجار دفتر نخست وزیرى و شهادت مظلومانۀ آقایان رجایى و باهنر؛

ـ 14/6/1360: به شهادت رساندن آیت اللّه قدوسى؛

ـ 20/6/1360: به شهادت رساندن آیت اللّه مدنى، امام جمعۀ تبریز (اولین شهید محراب)؛

ـ 7/7/1360: توطئه در ایجاد سانحۀ هوایى براى فرماندهان عالیرتبۀ کشور و شهادت آنان (نامجو، فلاحى، کلاهدوز، فکورى)؛

ـ 7/7/1360: به شهادت رساندن حجت الاسلام والمسلمین هاشمى نژاد؛

ـ 20/9/1360: به شهادت رساندن آیت اللّه دستغیب، امام جمعۀ شیراز (دومین شهید محراب)؛

ـ 11/4/1360: به شهادت رساندن آیت اللّه صدوقى، امام جمعۀ یزد (سومین شهید محراب)؛

ـ 23/7/1361: به شهادت رساندن آیت اللّه اشرفى اصفهانى، امام جمعۀ کرمانشاه (چهارمین شهید محراب)؛

ـ سال 1363: تلاش براى قطع صادرات نفت از جزیرۀ خارک و فلج کردن اقتصاد ایران در حین جنگ تحمیلى؛

ـ بهار 1365: طرح مشترک عراق و امریکا براى انسداد تنگۀ استراتژیک هرمز به وسیلۀ گسترش دامنۀ حملات از سوى عراق؛

ـ سال 1365: ناامنى خلیج فارس و اسکورت کشتیهاى کویتى توسط امریکایى ها؛

ـ چندین نوبت اقدام به هواپیما ربایى و بمبگذارى در نقاط مختلف کشور؛

.12 تیر 1367: انهدام هواپیماى مسافربرى جمهورى اسلامى ایران در آسمان خلیج فارس توسط ناو امریکایى وینسنس. آنچه ذکر شد بخشى از اقدامهاى خصمانۀ ابرقدرتها در براندازى نظام نوپاى جمهورى اسلامى ایران بوده است. سپاه پاسداران علاوه بر جنبۀ بازدارندگى تحرکات دشمن، با ایجاد امیدوارى در ملت، ضریب امنیت اجتماعى را افزایش داده و معادلات دشمنان را در ایجاد تهدید نظامى علیه نظام مقدس جمهورى اسلامى ایران بر هم زده است. همچنین افتخار بزرگ سپاه آن است که مؤلفه اصلى و مرکز ثقل همۀ نیروهاى وفادار به اسلام انقلاب و کشور بوده و نیروهاى منفرد را در مقیاس وسیعى گردهم آورده و از آنها، دریاى خروشانى ساخته است تا به کمک آنان، کشور از مراحل سخت و سرنوشت ساز دوران پر تب و تاب انقلاب و جنگ تحمیلى بگذرد و عزت، عظمت و اقتدار انقلاب، نظام و کشور حفظ و تضمین شود. به تعبیرى دیگر سپاه نهادى جوشیده از متن مردم، براى دفاع از ارزشهاى والاى انقلاب اسلامى و مقابله با تهدیدات علیه آن است. بخشى از اقدامها و عملکرد درخشان این نهاد در راه حفظ آرمانهاى بلند اسلام و انقلاب ـ که براى اجراى هر بند آن شهداى عزیز و گرانقدر فراوانى تقدیم شده است - بیان مى گردد:

ـ حضور در دفع غائلۀ گنبد و ترکمن صحرا؛

ـ جلوگیرى از سقوط شهرهاى سنندج، پاوه و نقده به دست گروهکهاى ضد انقلاب؛

ـ پاکسازى و آزادسازى کلیه شهرهاى کردستان و آذربایجان غربى از لوث وجود ضدانقلاب؛

ـ برقرارى امنیت در مرزهاى شمال غرب کشور، و مردمى کردن امنیت و از بین بردن زمینه هاى فعالیت ضد انقلاب در منطقه؛

ـ مقابله با غائلۀ سیستان و بلوچستان و جلوگیرى از سقوط شهر زاهدان؛

ـ خنثى سازى فتنه گروهک خلق مسلمان در تبریز؛

ـ دفع فتنه خوانین قشقایى در استان فارس؛

ـ مقابله با بحران شهرهاى خرمشهر و آبادان و دفع فتنه گروهک خلق عرب؛

ـ حضور به موقع در حادثۀ طبس براى مقابله با تجاوز نظامى امریکا؛

ـ خنثى سازى و انهدام گروهک فرقان؛

ـ کشف کودتاى نظامى نوژه و انهدام شبکه آن؛

ـ دستگیرى عناصر و سرکردگان حزب منحله و وابستۀ توده؛

ـ خنثى سازى توطئه مشترک منافقین و بنى صدر معزول؛

ـ مقابله با توطئه هاى منافقین در خارج از کشور؛

ـ خنثى سازى فتنۀ کمونیستها در جنگلهاى آمل به منظور تصرف شهر آمل؛

ـ خنثى سازى توطئه هاى هواپیماربایى در کشور؛

ـ خنثى سازى توطئه هاى سوءقصد به شخصیتهاى مملکتى؛

ـ تعقیب و به هلاکت رساندن نیروهاى ضدانقلاب در مناطق مرزى کشور؛

ـ پاکسازى مناطق آلوده و باراندازهاى اشرار و قاچاقچیان مواد مخدر در جنوب و شرق کشور؛

ـ ایجاد شبکۀ اطلاعاتى و امنیتى مناسب در کشور که مبنایى براى تشکیل وزارت اطلاعات شد؛

ـ دفاع از حاکمیت، تمامیت ارضى و استقلال کشور و دفع تجاوز عراق در طول هشت سال دفاع مقدس ملت شریف و سرافراز ایران همراه با دیگر قواى مسلح؛

ـ جذب و سازماندهى نیروهاى داوطلب بسیج به منظور دفاع از دستاوردهاى انقلاب؛

ـ حضور قدرتمندانه در خلیج فارس و جزایر ایرانى براى برقرارى امنیت و تحقق استراتژى بازدارندگى و ممانعت در برابر اقدامهاى ابرقدرتها؛

ـ عملیات امدادرسانى به مناطق آسیب دیدۀ ناشى از حملات هوایى، موشکى و شیمیایى عراق به اهداف غیرنظامى در طول دفاع مقدس؛

ـ عملیات امدادرسانى به آسیب دیدگان زلزله و سیل در مناطق مختلف کشور؛

ـ مشارکت در بازسازى کشور پس از جنگ تحمیلى و... . بنابراین سپاه پاسداران انقلاب اسلامى به عنوان نهادى امنیتى و نظامى، با کمترین بودجه و امکانات و با بیشترین اعتقاد و انگیزه شکل گرفت و مرزبانى صادق و لایق براى حریم انقلاب و کشور شد و علاوه بر دفاع همه جانبه از مرزهاى کشور اسلامى، در داخل نیز براى تأمین امنیت و آرامش اقدام نمود، تا جایى که وجود کشور و وجود انقلاب متکى بر وجود سپاه گردید. از اینجاست که عمق فرمایش آن پیر فرزانه که فرمود: «اگر سپاه نبود، کشور هم نبود»، آشکارتر مى گردد. مجموعۀ فعالیتهاى سپاه فقط به دوران انقلاب ختم نشد، بلکه هنگامى که رژیم عراق به منظور تصرف بخشى از کشور جمهورى اسلامى ایران تهاجم همه جانبه خود را آغاز کرد و بخشهایى از میهن اسلامى را به تصرف خود درآورد، سپاه پاسداران بود که با بضاعت اندک خود مردم را سازمان داد و همراه با برادران ارتش جمهورى اسلامى به مقابله با تعرضهاى عراق شتافت که این مقابله هشت سال متوالى طول کشید و دشمن را از بخشهاى اشغالى بیرون راند و خیالات شوم سردار قادسیه را نقش بر آب کرد. البته در این راه، سپاه از تجربیات و برکات بسیار بالایى برخوردار گردید که به قیمت عروج بهترین یاران و فرماندهان سپاه و فرزندان عزیز ملت بزرگوار ایران حاصل شد؛ سخنان حضرت امام(س) در پایان جنگ تحمیلى حاکى از عمق مظلومیت این نهاد است:

«شما آیینۀ مجسم مظلومیت ها و رشادتهاى این ملت بزرگ در صحنۀ نبرد و تاریخ مصور انقلابید. شما فرزندان دفاع مقدس و پرچمداران عزت مسلمین و سپر حوادث این کشورید. شما یادگاران و همسنگران و فرماندهان و مسئولان بیداردلانى بوده اید که امروز در قرارگاهِ محضر حق مأوا گزیده اند... ولى من به طور جِدّ و اکید مى گویم که انقلاب و جمهورى اسلامى و نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، که بحق از بزرگترین سنگرهاى دفاع از ارزشهاى الهى نظام ما بوده و خواهد بود.»

بنابراین با توجه به نگرش فوق، سپاه باید در «مکتبى بودن، مردمى زیستن، روحیۀ رزمى و انقلابى داشتن و تابع ولى فقیه بودن» سرآمد دیگر نیروها و درس آموز دیگران باشد. از این رو شایسته است که این ارگان نظامى ـ انقلابى پیراسته از نقصها و آفتها و به دور از زشتیهاى اخلاقى باشد و با همان طهارت و قداست نخستین، باقى بماند تا لیاقت سربازى انقلاب جهانى حضرت ولى عصر(عج) را داشته باشد. با این امید که بتوانیم رهنمودهاى آن رهبر بزرگ را به کار بندیم تا علاوه بر جلب رضایت روح آن عزیز، بر تکامل روحى و معنوى خویش بیفزاییم و در پاسدارى از ارزشهاى متعالى انقلاب اسلامى کوشا باشیم.