شهید علی اکبر اصلانی

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ دی ۱۳۹۸، ساعت ۱۴:۳۲ توسط Torkasvand98 (بحث | مشارکت‌ها)

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به: ناوبری، جستجو

شهید علی اکبر اصلانی تاریخ تولد :1347/02/13�تاریخ شهادت : 1367/04/04

زندگینامه :

بسمه تعالی شهید علی اكبر اصلانی فرزند رمضان اصلانی و جانی ابراهیمی نیا در تاریخ 1347/02/13 در دامان خانواده ای مذهبی و مستضعف در روستای پیچك محله ار توابع علی آباد كتول دیده به جهان گشود. او در خانواده ای متولد شد كه فاقد درآمد كافی و مال و اموال دنیایی بود به همین جهت نتوانستند به مدرسه بروند و از همان كودكی جوهره كار را در وجود خویش پرورش داده بود كه كمك حالی برای خانواده خود باشد و از راه حلال و كارگری برای مردم مخارج خانواده خویش را فراهم می نمود. شهید در اوایل انقلاب با ایجاد نهضت سوادآموزی توانست در كلاس درس حاضر شود و سواد خواندن و نوشتن را فرا گیرد. از خصوصیات اخلاقی ایشان این بود كه در خانواده و در جمع دوستان انسان پاك و وارسته ای بود. دائما باحضور در بین دوستان و شوخ طبعی و بذله گویی آنها را سرگرم می كرد. او بسیار مهربان و خوش اخلاق بود و نسبت به اصول مذهبی ودینی، نماز،روزه و حجاب بسیار پایبند بود و از آنجایی كه ایشان یك خواهر بیشتر نداشتند خیلی نسبت به خواهر خویش اظهار ارادت و مهربانی می نمود و همیشه ایشان را به حفظ حجاب و برپایی نماز و روزه سفارش می كرد. او نسبت به پدر و مادر خود خیلی مهربان بود و همیشه احترام آنها را نگه می داشت. در دوران جنگ در تظاهرات و نماز جمعه شركت داشت ودر مساجد و دستجات مذهبی و برگزاری مراسمات حضور فعال داشت. ایشان در سن 18 سالگی برای خدمت مقدس سربازی اقدام كردند. دوره آموزشی را در دواب گذراند بعد از دوره آموزشی در تاریخ 1366/09/18 از طریق لشگر 92 زرهی اهواز - گروهان دوم تقسیم شدند وایشان در منطقه كوشك خدمت كردند. قبل از اینكه به كوشك بروند ماشین آنها در راه تصادف كرد و همین امر سبب شد در بیمارستان اهواز بستری شود و سپس به مدت 12 روز در منزل استراحت داشت و بعدعازم جبهه شد. در جبهه همسنگر ان و فرماندهان از شهید بسیار راضی بودند و همیشه از او به عنوان فردی مومن و مذهبی یاد می كردند. تا اینكه در تاریخ 1367/04/04 به آرزوی دیرینه اش یعنی شهادت رسید و مانند كبوتری كه از قفس رها شده باشد به سوی ابدیت شتافت. و برای همیشه دوستان و خانواده اش را تنها گذاشت. پیكرایشان بعد از تشییع باشكوه در علی آباد و همانطور كه خود ایشان قبل از شهادت پیش بینی كرده بودند در گلزار شهدا ی امامزاده الازمن علی آباد كتول به خاك سپرده شد.[۱]


پانویس

  1. سایت شهدای ارتش


رده‌ها