شهید مجید یاقوتی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانش‌نامه فرهنگ ایثار , جهاد و شهادت
پرش به: ناوبری، جستجو
سطر ۱۷: سطر ۱۷:
  
 
http://ajashohada.ir/home/martyrdetails/29191
 
http://ajashohada.ir/home/martyrdetails/29191
 +
 +
 +
== رده‌ها ==
 +
[[رده: شهدا]]
 +
[[رده: شهدای ارتش جمهوری اسلامی ایران]]
 +
[[رده: شهدای ایران]]
 +
[[رده: شهدای استان خراسان رضوی]]
 +
[[رده: شهدای شهرستان مشهد]]

نسخهٔ ‏۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساعت ۱۸:۳۲

شهیدمجید یاقوتی

تاریخ تولد : 1343/09/01 تاریخ شهادت : 1365/01/07

محل شهادت : نامشخص محل آرامگاه : خراسان رضوی - مشهد - خواجه اباصلت

rId4

زندگی نامه

شهید مجید یاقوتی در سال 1343 در روستای جعفر آباد قوچان در خانه ای محقر چشم به جهان گشود. وی کودکی مهربان بخشنده و باهوش بود. دوران تحصیلی ابتدایی را در روستا به پایان رساند و در ضمن تحصیل با وجود سن اندکی که داشت ایام تعطیلات را همراه پدر کار میکرد. چون علاقه وافری به تحصیل داشت و از رتبه خوبی نیز برخوردار بود اینجانب که در شهر مشغول به تحصیل بودم وی را پیش خودم بردم و ادامه تحصیل داد و دوران تحصیلات او به پایان رسید و بعد از اخذ مدرک دیپلم بلافاصله به خدمت جهاد سازندگی قوچان درآمد. شهید قبل از پیروزی انقلاب اعلامیه های امام را پخش می کرد. در دوران بعد از انقلاب نیز چه در دوران تحصیل در هنرستان و چه بعد از گرفتن دیپلم در امر برق رسانی توسط برادران جهادی به روستا میرفت. شهید یاقوتی مدتی که در جهاد سازندگی قوچان و مشهد خدمت میکرد این مقدار فعالیت را کافی ندانشت و به مدت 2 ماه در امر بازسازی روستاهای دشت آزادگان به جبهه عزیمت نمود و بعد از آن به خدمت مقدس سربازی رفت. دوران خدمت وظیفه را تماماً در جبهه های غرب و جنوب بود. آخرین باری که به مرخصی آمد مدارک لازم را برای کارت پایان خدمت آماده نمود. چون 45 روز دیگر از خدمتش بیشتر باقی نمانده بود آخرین صحبتش این بود که ما گفتیم مجید از خدمتت چیزی باقی نمانده مواظب خودت باش شهید نشوی و او خندید و گفت این سعادت نصیب ما نمیشود. ما کجا و شهادت کجا. برای آخرین بار از ما خداحافظی کرد و رفت. محل شهادت شهید جبهه کوشک بود و نحوه آن به علت نقص فنی توپ خمپاره 120 خودشان بود که در اثر انهدام آن سه نفر از خدمه آن از جمله شهید یاقوتی به شهادت میرسند. و گویا بنا به اظهار یکی از دوستانش که به مرخصی آمدو و به منزل ما آمد توپ خمپاره از قبل معیوب بوده و ترک داشته و بارها به فرمانده خود گفته بودند که توپ را عوض کند ولی متأسفانه از همان توپ استفاده میکردند و من واقعاً نمیدانم گناه این بی احتیاطی به گردن کیست. آیا جان سه جوان ارزش یک خمپاره را ندارد؟ آخر چرا باید سرباز جمهوری اسلامی توسط سلاح خودش به شهادت برسد؟ و اما پیام من به عنوان برادر شهید به امت شهید پرورمان این است که جبهه را خالی نگذارند و در پشت جبهه جمهوری اسلامی را یاری کنند و از خواهران تقاضا دارم حجاب اسلامی را رعایت کنند تا وقتی یک رزمنده از جبهه برمیگردد با دیدن وضع بی حجابی در شهر مأیوس نشود که ببیند چگونه خون شهدا را بی اهمیت میشمارند و هیچ توجه به آن ندارند. منبع سایت شهدای ارتش

http://ajashohada.ir/home/martyrdetails/29191


رده‌ها